در سال 1979 ، صدام حسین در عراق به قدرت رسید. او 6 روز بعد این جلسه را با حضور اعضای بلندپایه حزب بعث تشکیل داد، سیگار برگی روشن کرد و اسامی تعدادی از هم حزبی هایش را خواند و از آنها خواست بیرون بروند. بیرون از جلسه اما مامورانی در انتظارشان بودند که آنها را به جوخه اعدام ببرند و همانجا تیرباران کنند.

دو سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، حمله‌ی عراق به ایران، شرایط خطیری را پیش پای انقلابیون ایرانی قرار داد. انقلابی که هنوز از دشمنان داخلی خود و عناصر رژیم گذشته به طور کامل رهایی نیافته بود وارد مرحله‌ای از حیات خود شد که می‌بایست آزمون بزرگ و مهمی را پس می‌داد.

جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود.

در عراق، حزب بعث عراق در 17جولای 1968 میلادی با انجام یک کودتا حکومت را در دست گرفت و احمد حسن البکر را به عنوان رئیس جمهور و رئیس شورای رهبری انقلاب برگزید. با به قدرت رسیدن حسن‌البکر و تسلط کامل حزب‌ بعث عراق؛ صدام که در خارج عراق بسر می‌برد به عراق بازگشت و چون از عناصر فعال حزب بعث بود به سرعت پله‌های ترقی را پیمود و تا آنجا که در اوایل دهه نود ...

در این سند ملاقات سه نفر از اعضاء حزب توده ایران با صدام را مشاهده می نماییم. این افراد با ورود به عراق ، بلافاصله با مقامات نظامی بغداد و صدام حسین تکریتی و سالم سلیمان ملاقات نمودند و از صدام حسین تقاضای پول و اسلحه نموده‌اند . . .

صدام حسین، رییس‌‌جمهوری عراق، خود را برای ایراد یک سخنرانی طولانی و تاریخی آماده می‌کند. او در لباسِ فرمانده کل قوا پشت تریبون می‌رود و چنان با غرور و نخوت سخن می‌گوید که گویی جمال عبدالناصر، رهبر مصر ‌است و ملی شدن کانال سوئز را اعلام می‌دارد.

من وسط نشستم، شهبانو یک طرف نشست، صدام حسین هم یک‌طرف در فاصله ده سانتیمتری، به این نزدیکی. صدام حسین یک قصاب خیلی خوش‌قیافه بود