من اخلاص و ارادت شهید عراقی را نسبت به شهید نواب صفوی تا پایان عمرش و بخصوص در ایامی که در زندان با هم به سر می بردیم، از زبان خود آن شهید در بسیاری از موارد می شنیدم..
در محله بازار، بنایی قرار دارد که به آن مسجد جامع تهران میگویند و فاصله میان آن دو را نیز بینالحرمین میخوانند. درباره زمان احداث این مسجد، اطلاع دقیقی در دست نیست، اما گویا ساخت بخشی از آن به دوره شاه عباس دوم صفوی بازمیگردد و سازنده آن نیز فردی به نام رضیالدین بوده است. پس از پایتخت شدن تهران در دوره قاجاریه، بنای این مسجد هم مرمت شد و توسعه ...
شاهان صفوی به صنعت پاچه بافی علاقه و اهتمام بسیاری داشتند. چنانکه شاه اسماعیل تولید انواع پارچه های ابریشمی و نخی را تشویق نمود. شاه عباس نیز صنایع بافندگی را به اوج رساند و سازمان ابریشم بافی کشور را شخصاً زیر نظر گرفت.
او به دستور شاه سلطان حسین صفوی به فرانسه فرستاده شد. ماموریت او این بود که برای کمک فرانسه در مقابل تهدید عثمانی و برای کمک به ایران در مبارزه با دزدان دریایی عرب در خلیج فارس رایزنی و گفتگو کند. او موفق به امضای یک پیمان بازرگانی و دوستی میان فرانسه و ایران در ورسای به سال 1715 در فرانسه شد.زمانی که او به پاریس آمد، هیچ مجوز رسمی از دربار ایران نداشت....
شاه تهماسب اول صفوی (۹۱۹-۹۸۱ ق) فرزند شاه اسماعیل اول (مؤسس صفویه) با ۵۴ سال سلطنت، طولانیترین مدت حکومت را در بین شاهان صفوی داشت؛ چنانکه مقابله با دشمنان خارجی، صلح آماسیه، انتقال پایتخت و مهاجرت علماء به ایران از مهمترین حوادث دوران حکومت وی است.
یکی از مهمترین تلاشهای علامه مجلسی در طول عمرشان، از بین بردن نحلهها و فرقههای منحرف از دین، امر به معروف و نهی از منکر، اقامه نماز جمعه و مبارزه با جریانات افراطی تصوف بود.
روایت پل «صفوی» خرم آباد و «خواجو» حکایت دو همزاد است، ولی روزگار این کجا و روزگار آن کجا، صفوی این روزها زیر بار ترافیک قد خم کرده است و خواجو گردشگران را به خود می خواند.
دروازههای تهران، به بناهای مستحکم و رفیع و فضاهای شهری اطراف آنان اطلاق میشد که در گذشته در نقاطی از حصار و برج و باروی شهر تهران ساخته شده بودند. ساخت این بناها ظاهراً از عصر صفویه در تهران آغاز شده و تا پایان پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار تداوم یافتهاست. اما از آن پس دروازههای تهران همگی روی به خرابی گذاشتند نابود شدهاند.
سابقه تاریخی ارگ سلطنتی که محدوده مکانی تاریخی آن را در شمال خیابان و میدان امام خمینی (سپه) در سمت غرب خیابان خیام ،در شرق خیابان ناصر خسرو و در جنوب خیابان پانزده خرداد و میدان ارگ تشکیل می دهد، به روزگار صفویه باز می گردد .
خمپاره به معنی خُم کوچک است که به واسطۀ شباهت آن به خم به این نام خوانده شده است. خمپاره در منابع عثمانی به صورت «خمبره»، «قومبره»، «قومباره»، «خنپره»، «خمپاره» و «خمباره» نوشته میشد.[۱] خمپاره که در منابع عثمانی بیشتر به صورت خمبره[۲] ذکر شده است، گوی آهنین درونتهی بود که آن را از باروت انباشته و به وسیلۀ دست یا توپ «هاوان» به طرف دشمن پرتاب میکردند....
سام میرزا (۹۴۵-۸۹۶ خورشیدی/۹۷۴-۹۲۳ قمری) فرزند شاه اسماعیل اول، و یکی از شاهزادگان دانشمند عصر صفوی است که از خردسالی همراه برادرش شاه تهماسب با اصول اولیۀ نویسندگی آشنا شد و هر دو موفق به نگارش تذکره ای از سخنوران عصر خود شدند.
اسماعیل برای به دست آوردن همسر محبوب خود حاضر نشد یک وجب از خاک ایران را به سلطان سلیم تسلیم کند و آن چنان که گفته شده از غم فراق دوری همسر خویش در سن سی و پنج سالگی درگذشت. پس از وی فرزند وی شاه طهماسب اول به پادشاهی ایران رسید