عبدالله قاجار در ماموریتهای مختلف به مناطق مختلف ایران مانند خراسان، قم، ری، تبریز، کرمانشاه، شیراز و مازندران، عکسهای ارزشمندی گرفتهاست. نورپردازی خوب و تعادل میان سوژه و زمینه عکس شاخصه آثار اوست.
دبیر سرویس عکس اطلاعات، این اقبال را داشته است که در برخی از عرصههای تاریخی انقلاب که دیگران حضور نداشتند و یا به دلایلی نتوانستند از تمام لحظات مهم عکس بگیرند، حضور داشته و آن لحظات را ثبت کند.
اولین عکاس حرفهای ایران آقا رضا فرزند میرزا اسماعیل جـدید الاسلام بود که تحت آموزش یک عکاس فرانسوی به نام فرانسیس کارلهیان قـرار گرفت. آقا رضا در 1280 هـ. ق/1863 م. به لقـب«عـکاسباشی» مفتخر شد. وی بعدها «آجودان مخصوص» و سپس «اقبال السلطنه» لقب گرفت.
لوئیـجی مونتابونه هنرمند عکاس ایتالیایی، از خاندانی بود که همگی به شغل عکاسی اشتغال داشتند. وی مهمترین عـضو این خاندان بود که عکاسی را در شهر تورین ایتالیا جان تازهای بخشید. تاریخ تـولد مونتابونه در دست نیست.وی در سـال 77-1276 قـمری/1860 میلادی،استودیوی عکاسی خود را در تورین گشود.
آقا رضا اقبال السلطنه،عکاس باشی ناصر الدین شاه و نخستین عکاس حرفه ای در ایران، فرزند جدید الاسلام معروف به پیشخدمت سلام و برادر میرزا علی نقی حکیم الممالک،پزشک مخصوص ناصر الدین شاه بود.
"لوئیجی پشه " افسر ایتالیایی را اولین عکاسی می دانند که در سال 1274 هجری قمری پا به سرزمین باستانی فارس گذاشت تا از تخت جمشید و پاسارگاد عکس بگیرد.او این عکس های بدیع را را در قالب یک آلبوم به ناصرالدین شاه جوان داد و باعث شد تا شاه علاقمند به عکاسی به خرج خود عکاسان متعددی را برای تهیه گزارش تصویری از بناهای تاریخی و باستانی ایران روانه فارس کند.
مسیو ژول ریشار فرانسوی یکی پیشگامان هنر و فن عکاسی در ایران است که تاریخ عکاسی ایران به او مدیون است. وی در 1844، درحالیکه بیست و هشت سال داشت، به ایران آمد و این خاک را به عنوان وطن دوم خود بـرگزید.
در اوایل سالهای دهه دوم سلطنت ناصرالدین شاه ( 1282 ه.ق 1866 میلادی)، عکاسی در شکلی رسمی به مصور کردن ماجرای سفرها، شکار و موضوع های دیگری که شاه دستور میداد بکار گرفته می شد. اما از این دوره به بعد تنها سفرنامه ها نیستند که شرح وقایع سفرهای همایونی را با ادبیات مخصوص خود بیان می کنند . . .
از اوایل سلطنت مظفرالدینشاه در 1314 قمری عبداله میرزا در بالاخانههای دارالفنون عکاسخانهای دایر کرد و فن عکاسی را متداول کرد. بسیاری از عکاسهای بعدی از شاگردان وی بودهاند.
مهدی میرزایی عکاس اسبق روزنامه کیهان است چاپ عکس او در صفحه اول کیهان در روز پس از فرار شاه، بازتاب وسیعی داشت و قطعا یکی از آثار تصویری برجسته دوران انقلاب است.
تازه عمل جراحی قلب را از سر گذرانده بود،با این همه با نهایت لطف و با صدائی سرشار از مهربانی،تواضع و امید با ما سخن گفت،تو گوئی همچنان همان تصویرگر جسوری است که با هر عکسی که میگرفت لرزه بر اندام رژیم میافکند و با کوله بار ارزشمندی از ایمان و تخصص، پیام مظلومیت ملتش را که هنوز هم سرنوشت او بزرگ ترین دغدغه اوست، به انسانهای آزاده جهان ابلاغ میکرد....
حجتالله الهیان یکی از عکاسانی که لحظه ورود امام را جاودانه کرد، گفت: هواپیما نشست و من نزدیک هواپیما شدم و از امام عکس گرفتم. دو سه تایش را همان جا گرفتم و بقیه را وقتی آمدند به سالن.
تصویری از یک زن و مردی که در حال حجامت است؛ این عکس از مجموعه آلفرد هینک عکاس و شرق شناس که در سال 1299 هجری شمسی به ایران سفر کرده انتخاب شده است. مکان دقیق این عکس نامعلوم است.
نخستین عکاس حرفه ای ایران که این فن را از فرانسیس کارلهان فرانسوی فرا گرفت. متولد 1222 خورشیدی ، وفات 1263 فرزند میرزا اسماعیل جدید الاسلام او در سال 1242 در سن 21 سالگی از طرف ناصر الدین شاه به منصب عکاسباشی ملقب گردید، و سپس به اقبال السلطنه ارتقا یافت.
3 سال جنگ داخلی در اسپانیا یکی از مهمترین مقاطع تاریخ عکاسی خبری به شمار میرود چرا که شماری از معروفترین و یکی از مهمترین عکس های تاریخ عکاسی خبری در جریان آن گرفته شده است.