قورخانه در دوره قاجاریه به ساختمانی بزرگ در محدوده شهرها اطلاق میشد که محل ساختن جنگافزار و مهمات و ساز و برگ نظامی و جنگی بود. این ساختمان در عصر قاجار، افزون بر تهیه سلاح و مهمات جنگی، تولید وسایل آتشبازی جهت نمایش شبهای اعیاد و جشنهای مذهبی و ملی را نیز بر عهده داشت.
تهران روزگار گذشته و عهد قجر دارای چندین تکیه بوده و در سال 1285 هجری شمسی حدود سی تکیه داشته و بعدها حدود پانزده تکیه به این تکایا افزون میشود. در حقیقت در هر محلهی تهران چندین تکیه وجود داشته که پیش از ایجاد تکیهی دولت، تکیهی حاج میرزا آقاسی که تکیهی عباسآباد نیز خوانده می شود، پراهمیتترین تکیهی تهران محسوب میشد . . .
ساخت مجسمه در شعبان 1304 ه.ق به پایان رسید اما تا سه شنبه 10 صفر 1306 ه.ق که طی مراسمی با عنوان “عید مجسمه” به باغشاه برده شود در قورخانه نگهداری میشد.آنطور که محمدحسن خان اعتمادالسلطنه در روزنامه خاطرات خود نوشته است ابتدا قصد داشتند مجسمه را در سر میدان توپخانه بگذارند اما به صلاحدید شاه و از آنجا که احتمال مخالفت های عمومی به دلیل تشابه مجسمه و ...