سبک خانههای ایرانیان در دوره قاجار پییش از آنکه متأثر از هنر و سلیقه آنان باشد متأثر از عوامل محیطی و مخاطرات آن بود. این عوامل تأثیر مخربی بر روند زندگی قاجاریان داشت و زندگی آنان را تحتالشعاع قرار داده بود.
رواج نمایشنامهنویسی در ایـران، در اصـل به آن گروه از نمایشنامهنویسان باز میگردد که شیوهی خود را از غرب وام گرفتند. ایـنان بـی آنکه دست به کند و کاوی در آثار نمایشی سنتی ایرانی بزنند و از منظر نمایشنامهشناسی نمایشنامههای سنتی ایرانی را بـررسی کـنند، صـرفا با گرتهبرداری از نمونههای غربی دست به نگارش زدند.
تـولد سـینما در ایـران را به شیفتگی مظفر الدین شاه قاجار نسبت مـیدهند کـه هنگام اقامت در پاریس در سال 1900/1279 فیلمهای خبری را برای نخستین بار دید، و سپس در یادداشت روزانهاش به آن اشاره کرد...
آینه کاری یکی از سبکهای مهم عمارتها در تاریخ ایران است که با نقوش خاصی تزئین میشدند. بیشتر این نقوش که بر روی سقفها و دیوارهای عمارتها به کار میرفتند به سبک اسلامی و ایرانی میباشد و به عبارتی ایران در این دوره و در این عصر خود دارای سبک هنری بوده است...
مهمترین بازده سفر کمال الملک بـه اروپا، تاسیس نخستین مدرسهی هنرهای زیبای ایران یعنی مدرسهی صنایع مستظرفه در سال 1911/1329 بـود. با توجه به علاقه شاه قاجار به هنر و به ویژه هنر نقاشی، قطعهای از اراضی کاخ نـگارستان اوایـل سدهی نوزدهم را برای محل این مدرسه در نظر گرفتند
در دوره مشروطه مردم انقلابی نیاز به شعری داشتند که احساسات سیاسی و اجتماعی آنان را ارضا کند و شعر سنتی ایران که در شرایطی دیگر آفریده شده بود، نمیتوانست به هیجانات تازه جامعه پاسخ گوید؛ در نتیجه شاعرانی پیدا شدند که با درک شرایط تازة اجتماعی دست به آفرینش آثاری متناسب با آن شرایط زدند؛ شعری که اگر فخامت نداشت، اما شور و حال زمانه را بازتاب میداد....
روزنامه ناهید یکی از پرآوازه ترین نشریات انتقادی و فکاهی ایران است که در سالهای پایان دوره قاجاریه و چند سال آغازین سلطنت پهلوی اول در ایران منتشر می شد. نشانه و طرح لگوی ناهید طرحی تمثیلی و در اصل طرحی کاملا مفهومی با برداشت سیاسی بود. ب
از زمان حکومت پهلوی اول و با توجه به اهمیت سیاست گفتمان سازی فکری و هویتی ایران در قالب برنامه های مدرنیزاسیون رضاشاه، سازمان پروش افکار تاسیس گردید. سازمانی که بیش از آنکه کارکردی هنری داشته باشد کارکردی سیاسی داشت
بدون شک تشکیل حکومت صفوی در ایران، سرآغاز ایجاد و توسعه روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با دنیای غرب و اروپاییان بود. سیاست مدارا با غیر مسلمانان و اتحاد با اروپا علیه دولت عثمانی،از دلایل مهم نزدیکی ایران و اروپا در این دوره بود. اما در خلال روابط سیاسی و و امنیتی رشد و توسعهء هنر و صنایع دستی در دورهء صفوی . . .
حکومت های دیکتاتوری با همه هنرهایی که می تواند زبان گویایی برای نقد سیاسی و اجتماعی باشند با شدت و حدت بسیار زیاد برخورد می کنند. از همین روست که در ایران عصر پهلوی نیز نمایش و تئاتر با فراز و نشیب زیادی همراه بوده است . . .
از زمان حکومت پهلوی اول و با توجه به اهمیت سیاست گفتمان سازی فکری و هویتی ایران در قالب برنامه های مدرنیزاسیون رضاشاه، سازمان پروش افکار تاسیس گردید. سازمانی که بیش از آنکه کارکردی هنری داشته باشد کارکردی سیاسی داشت
شاهان صفوی به صنعت پاچه بافی علاقه و اهتمام بسیاری داشتند. چنانکه شاه اسماعیل تولید انواع پارچه های ابریشمی و نخی را تشویق نمود. شاه عباس نیز صنایع بافندگی را به اوج رساند و سازمان ابریشم بافی کشور را شخصاً زیر نظر گرفت.
جشن هنر شیراز جمله برنامه های مفسدانه شاه و فرح در دوران پهلوی بود که سر و صدای زیادی به پا کرد و حتی سفیر انگلیس نیز از میزان فساد اخلاقی این جشن حیرت کرد.
«مینای» ایرانی، هنری برخاسته از آتش وخاک است؛ هنری میلیاردی که بهرغم پر کشیدن از خانه ایرانیهااین روزها طالبانی از اروپا دارد، مشتریهایی که حاضرند یک میلیارد برای داشتن آن خرج کنند.
واکنش مردم عادی شیراز که ضمن گردش در خیابان یا خرید از مغازهها با چنین صحنه مسخره و تنفرانگیزی روبرو میشدند، معلوم است، ولی موضوع به شیراز محدود نشد و طوفان اعتراضی که علیه این نمایش برخاست به مطبوعات و تلویزیون هم رسید.
یکی از طولانی ترین دوران حکومت پادشاهان قاجار متعلق به ناصرالدین شاه بود چنانکه وی از سال 1264 ق/ 1847م. پس از مرگ محمدشاه تا سال 1313 ق/ 1895 م. که به وسیله میرزا رضا کرمانی به قتل رسید، یعنی حدود پنجاه سال پادشاهی نمود.
ظاهراً غیاث الدین تألیف این کتاب را مدتی پیش از سال 824 هجری قمری شروع کرده و بالاخره در سوم جمادی الاول سال 830 نسخه کامل شده کتاب را به الغ بیک تقدیم کرده است.
نقاشی دیواری را می توان اولین زایش راستین هنری انسان در سپیده دم تاریخ هنر دانست . بطوری که همچنان تا کنون تداوم و تآثیر خود را در بطن زندگی جوامع بشری حفظ کرده است