آمریکا اساس سیاست خارجی خود با کشورهایی چون ایران را منافع ملی خود قرار داده بود. بدین معنا که اعطای هر گونه کمک به ایران، در گرو تمکین کامل از سیاستهای آمریکا قرار داشت. یکی از نمونهای این نوع سیاست را میتوان در اوایل دهه 1340 و روی کار آمدن علی امینی مشاهده نمود.
روستائیان معمولا تا اواسط زمستان اذوقه خود را به پایان می رساندند و پس از آن چون چیزی برای خوردن نداشتند، ناچار می شدند وام بگیرند که بتوانند تا فصل درو دوام بیاورند.
مبلغ این وام 000/500/22 منات طلا با ربح 5 درصد و به مدت 75 سال و قسط سالانهى آن بابت اصل و فرع 1/156/288 منات بود و دولت روسیه قبول کرد که پرداخت اقساط استهلاکى وام مزبور از 19 ذى حجه سال 1327 قمرى(1909 میلادى)از طرف دولت ایران آغاز شود
خزانهى ایران بعد از قتل امیرکبیر،به امر ناصر الدین شاه بهطور کلى در اختیار سلطان وقت قرار گرفت و پرداختهاى خزانه از نظارت وزیر مالیه و خزانهدار و سایر مسئولین امور مالى مملکت خارج گردید.ناصر الدین شاه نهایت کوشش را به کار برد تا از گرفتن وام خارجى خوددارى کند.در این امر نیز موفق شد، از طریق اعطاى بعضى امتیازات مبالغ لازم براى سفرهاى اروپا و بذل ...
از سنه دوم چنین برمىآید که لیستى است که توسط شاپشال خان یهودى روسى معروف و استاد پیشین محمد على شاه براى یکى از دوستان روسى خود ارسال و در آن از جواهرات و سایر اشیاء باارزشى صحبت مىشود که با وثیقه گذاشتن آنها شاه توانست از بانک روسى وام دریافت کند تا به مزدورانش جهت برپایى قیام مذکور بپردازد
وام بلا عوض به دولت فخیمه بریتانیا برای تامیین آب آشامیدنی مرغوب برای شهروندان لندن . وام بلا عوض به دولت فخیمه ایتالیا برای جلوگیری از زیر آب رفتن شهر ونیز