در روز موعود سه ساعت مانده به غروب مدعوین در اتاق برلیان عمارت گلستان جمع شدند. مظفرالدین شاه در مجلس حضور یافت و نظام الملک خطابه شاه را قرائت کرد. پس از پایان خطابه موزیک نظام نواخته شد و بعد از پایان جلسه سلام، نمایندگان به مدرسه نظام که برای تشکیل مجلس شورا در نظر گرفته شده بود رفتند . . .
نامه رسمی ناصر علوی مقدم (سپهبد) رئیس ساواک به جعفر شریف امامی نخست وزیر در مورد تقاضای سلب مصونیت پارلمانی از علی رضائی (سناتور) و منصور یاسینی نماینده مجلس شورای ملی
هفتم فوریه سال 1900 زادروز حزب کارگر (زحمتکشان) انگلستان است . اتحادیه های کارگری انگلستان در این روز تاسیس چنین حزبی را اعلام داشتند که از 20 روز بعد فعالیت خود را آغاز کرد. این اتحادیه ها در سال 1881 با کمک گروهی از روشنفکران چپگرا فدراسیون سوسیال دمکرات و در سال 1884 «جامعه فابیان» را تاسیس کرده بودند.
پارلمان در دوران پهلوی با توجه به ساخت پدرسالارانه‌ی پهلوی اول، به نتیجه نرسید و در پهلوی دوم نیز دال‌هایی مانند انحصارگرایی سیاسی، بیگانه‌هراسی، اعتماد به حلقه‌ی نزدیک اطرافیان و شخصی شدن ساخت سیاست، سبب شد تا مجلس تبدیل به نهادی فرمایشی شود.
تجربه‌ی مرگ امیر بعدها در باور نوخواهان تأثیر شگرفی گذاشت. یعنی به آن‌ها آموخت بدون تغییر اساسی در شیوه‌ی حکومت‌داری و مشخصاً بدون قانون مدونی که از قدرت شاه کاسته و به نقش مردم و فرهیختگان بیفزاید و بدون عدالت‌خانه و پارلمان و قانون اساسی و آزادی نمی‌توان «نوسازی» حقیقی را در جامعه‌ی ایران پایه‌ریزی کرد.
