ابوریحان بیش از هزار سال پیش در کتاب صیدنه از این گیاه یاد کرده است. اما در آن سال ها چای را به عنوان دارو می شناختند، و تا قرن ها بعد در ایران هنوز چای به وجه نوشیدنی متداول امروز مصرف نمی شد....
واردات چای تا عصر قاجار کمابیش از هند و چین توسط بازرگانان صورت می گرفت اما در زمان ناصرالدین شاه قاجار بود که وی مجوز کشت چای را در داخل ایران صادر کرد و در کمتر از ده سال چای به نوشیدنی اول مردم تبدیل شد و جای قهوه را گرفت.
او که قبلا موقعیت و حاصلخیزی زمینهای گیلان را بررسی نموده بود و لاهیجان و همچنین تنکابن را مناسب کشت این محصول دیده بود، بذرها و نهال های چای را به این دو شهر منتقل نمود و به این ترتیب نخستین باغهای چای در سال ۱۲۷۹ شمسی در شمال کشور احداث گردید.
او که قبلا موقعیت و حاصلخیزی زمینهای گیلان را بررسی نموده بود و لاهیجان و همچنین تنکابن را مناسب کشت این محصول دیده بود، بذرها و نهال های چای را به این دو شهر منتقل نمود.
گفته اند که ایرانی ها در دوران باستان و تا پیش از دوران صفویه چای نمی نوشیده اند و به جای آن قهوه خانه داشته اند.درباره منشا گیاه چای هم روایات مختلف است اما آنچه می توان با اطمینان گفت، این است که حدود سه قرن پیش از میلاد، چینی ها چای را دم می کرده اند و می نوشیده اند.