واردات چای تا عصر قاجار کمابیش از هند و چین توسط بازرگانان صورت می گرفت اما در زمان ناصرالدین شاه قاجار بود که وی مجوز کشت چای را در داخل ایران صادر کرد و در کمتر از ده سال چای به نوشیدنی اول مردم تبدیل شد و جای قهوه را گرفت.
چای در حالی امروز نوشیدنی اول ما ایرانی ها به شمار می رود که قدمت کشت و رواج نوشیدن آن از عصر قاجار فراتر نمی رود.
واردات چای تا عصر قاجار کمابیش از هند و چین توسط بازرگانان صورت می گرفت اما در زمان ناصرالدین شاه قاجار بود که وی مجوز کشت چای را در داخل ایران صادر کرد و در کمتر از ده سال چای به نوشیدنی اول مردم تبدیل شد و جای قهوه را گرفت.
با رونق تولید چای در ایران مصرف آن هم به سرعت رواج یافت و تا پایان عصر قاجار چای به نوشیدنی اول مردم ایران تبدیل شد تا آنجا که مردم در "میهمانی چای" برای نوشیدن چای دور هم جمع می شدند. این میهمانی ها که در میان اعیان و مردم عادی مشترک بود برای نوشیدن چای و البته کشیدن قلیان تدارک دیده می شد و گپ و گفت و شنیدن موسیقی و نقالی نیز در آن جریان داشت.
از دوران قاجار شماری عکس و نقاشی وجود دارد که وجود این رسم را تائید می کند؛ نقاشی رنگ و روغن از "اسماعیل جلایر" نقاش قاجاری معروف ترین آنها است که بانوان درباری را در یک میهمانی چای در فضای باز به تصویر می کشد. این نقاشی که به همین نام شهرت دارد در موزه ویکتوریا نگهداری می شود و زنان شاه و شاهزادگان را در ضیافتی که چای و قلیان در آن بیشتر به چشم می آید، نشان می دهد.