کتیبه های موجود در گنجنامه همدان نوشتارهایی از دوران داریوش و خشایارشاه است. این کتیبه ها بر دل یکی از صخرههای الوند در فاصله ۵ کیلومتری غرب همدان حکاکی شدهاست. نکته قابل توجه آنکه این کتیبهها هر کدام در سه ستون ۲۰ سطری و به سه زبان پارسی باستان، عیلامی و بابلی نو نوشته شدهاند.
بر طبق این سنت، هیچ مردی حق ندارد از خانه خارج شود و اگر خارج شود زنان او را تنبیه می کنند. خود زنان وسائل و مایحتاج را تهیه و زندگی را اداره می نمایند.
کتیبه سر در خانه ها علاوه بر داشتن کارکردهای اجتماعی – فرهنگی، محسوب شدن شناسنامه تاریخی – هنری و نشان دادن هویت اجتماعی – اقتصادی ساکنان خانه از قدرت و نیروی مانایی نیز برخوردار است.
بر طبق این سنت، هیچ مردی حق ندارد از خانه خارج شود و اگر خارج شود زنان او را تنبیه می کنند. خود زنان وسائل و مایحتاج را تهیه و زندگی را اداره می نمایند.
در نوشتار حاضر تلاش خواهد شد با تکیه بر شماری از منابع و کتب تاریخی به گونهای مختصر و موجز پیشینه تاریخی کاربرد نام « خلیج فارس» برای آبراه بسیار مهم و استراتژیک خلیج فارس مورد بررسی، بازکاوی و یادآوری قرار گیرد.
کتیبه داریوش بزرگ در کاخ آپادانای شوش به خط پارسی کهن است و یکی از نخستین متون به جا مانده از این پادشاه هخامنشی در آستانه به دست گرفتن قدرت میباشد. این کتیبه علاوه بر اینکه مجوز و فرماننامه ساخت بنای کاخ آپادانای شوش را بیان کردهاست، اطلاعات گرانقدری را در مورد داریوش اول و هخامنشیان به باستان شناسان ارائه دادهاست
بیستون از مشهورترین کتیبههای میخی جهان است. مهمترین سند تاریخی زمان داریوش است که شرح وقایع را از زبان او میگوید و تقریباً بدون هیچ تحریفی بهدست ما رسیده است.