سالهای ۱۳۰۴ تا۱۳۲۰ را میتوان، مهمترین و بحرانیترین سالهای تاریخ معاصر ایران دانست؛ زیرا در این دوره تلاش گستردهای برای دگرگون ساختن نهادهای فرهنگی و اجتماعی کشور انجام شد تا در نهایت، سلسله سیاسی حکومت پهلوی را تثبیت کند. دگرگونی فرهنگی با رشد سریع نهادهای جدید و با هدف از هم پاشیدن نهادهای سنتی بوسیله دولت همراه بود.
بسیار به شاگردان خود علاقه داشتند و بسیار هم آنها را تشویق میکردند. یادم هست ضمن درس، هنگامی که شعری را قرائت میکردند و من بقیه شعر را میخواندم، بسیار خوشحال میشدند.
اکابر در سال1315 نخستین سازمانی بود که برای با سواد کردن بزرگسالان تاسیس شد که با استفاده از مدارس موجود بصورت شبانه اقدام به این کار نمود و فعالیت این سازمان تا سال1320سالی که ایران به اشغال در امد ادامه داشت