اسناد زیر به لیست خریدهای «والاحضرت‌ها» در پاریس اختصاص دارد. رقم 30/ 21533 فرانک فرانسه صرفاً برای «لباس و اقامت» از ریخت و پاش‌های این دو نفر حکایت دارد. لازم به توضیح است که فرزندان حمیدرضا به مواد مخدر نیز اعتیاد داشته و با کارهای غیر اخلاقی و غیر قانونی که انجام می‌دادند به یکی از معضلات رژیم پهلوی تبدیل شده بودند.

سابقه دوستی فرح پهلوی و لیلی امیرارجمند به قبل از ازدواج وی با محمدرضا پهلوی باز می‌گشت. این دو که در هنگام تحصیل گرایش‌های سوسیالیستی داشتند، پس از ورود به دربار پهلوی تغییر رویه داده و به‌ طور کامل در اختیار سیاست‌های رژیم قرار گرفتند.

مدت دو سال است دکتر آموزگار، دکتر علیخانی [عالیخانی]، مهندس روحانی [عضو تشکیلات بهائیت] و دکتر نهاوندی جلسات بزم ماهیانه با هم دارند و در این جلسات همه با رفیقه‌های خود شرکت می‌کنند و به باده‌گساری می‌پردازند.

هفده شهریور 1357 یکی از تاریک‌ترین و خون‌بارترین روزهای حکومت پهلوی است. در این روز رژیم پهلوی به بهانه‌ی حکومت نظامی بر روی مردم بی‌دفاعی که در میدان شهداء (ژاله سابق) جمع شده بودند، آتش گشوده و بسیاری را به شهادت رساند.

شاهپور محمودرضا به علت داشتن چک و سفته مشترک هژبر یزدانی را در زندان ملاقات می نماید و این ملاقات یک ساعت به طول می انجامد، لیکن موضوع به شرف عرض همایونی رسیده و از این عمل بسیار ناراحت می شوند و توسط آقای هویدا وزیر دربار شاهنشاهی مشارالیه را احضار می فرمایند، لیکن شاهپور گفت بگویید مازندران رفته است و چون آقای هویدا این حرف را قبول ننموده بالاخره ...

قاچاق مواد مخدر به وسیله‌ی خانواده‌ی پهلوی از موارد برجسته‌ی فساد در این رژیم می‌باشد. از مهمترین چهره‌های این حوزه‌ی کثیف باید به «اشرف» خواهر دوقلوی شاه اشاره کرد.

این سند که در آرشیو اسناد ملی انگلستان قرار دارد از منظر زمانی در دوره الیزابت اول تهیه شده نقش ماموری به نام «رابرت سیسیل» در واقعه تاریخی «توطئه باروت» (برای سال 1605) را نشان می¬دهد. توطئه باروت (Gunpowder Plot) به نقشه¬ای در سال ۱۶۰۵ اشاره دارد که در آن گروهی از کاتولیک مذهبان قصد ترور شاه جیمز یکم را در روز بازگشایی مجلس به ‌وسیله منفجر کردن بشکه‌های ...

این سند متملقانه برای آگاهی از روحیه‌ی رجال عصر پهلوی جالب توجه می‌باشد. در پایان گفته‌های اردشیر زاهدی جمله‌ای هست که مورد مناقشه می‌باشد

براساس این سند برخی از اعضای جبهه‌ی ملی با «تیمور بختیار» در ارتباط بوده و حتی از وی پول نیز دریافت می‌کرده‌اند. در بخشی از این سند آمده است: «به قرار اطلاع بختیار مبلغ ده هزار دلار توسط دکتر مهدی که تبعه عراق و مقیم نیویورک می‌باشد در اختیار دکتر خسرو پارسا و دکتر بیژن مصاحب‌نیا از پزشکان ایرانی مقیم نیویورک گذارده [است]»

ترور «تیمور بختیار» در عراق یکی از چندین مورد ترور انجام شده به وسیله‌ی ساواک در حذف مخالفین سیاسی رژیم پهلوی بوده است. در مورد چگونگی ترور بختیار در سال 1349 دو روایت وجود دارد که با هم تفاوت دارند

جدای از درستی یا نادرستی خبر، اصل رواج چنین اخباری و گزارش آنها توسط مأمورین ساواک، فساد حاکم بر سیستم اداری و احتمال وقوع چنین مسائلی را نشان می‌دهد.

حجت الاسلام شیخ "احمد کافی"، واعظی متدین و خطیبی غیور و در امور دینی، جدّی و بسیار مبارز و مجاهد و در مقابل انحرافات و منکرات و برخورد با تبلیغات مسموم دشمنان دین، مقاوم و محکم بود. این خطیب بزرگ، از به میدان آمدن و مبارزه کردن با بی‏دینان هراسی نداشت و تقیه نمی‏کرد.

این انقلاب از شهرهای بزرگ تا دورترین روستاها نفوذ کرده بود. گسترش پیام انقلاب بیشتر توسط روحانیون با کمک شبکه‌ای از مساجد و مکان‌های مذهبی انجام شده بود. روحانیون به مثابه عناصری آگاهی بخش روستاها را با انقلاب پیوند می‌دادند و به اندازه‌ای این شبکه را گسترش دادند که جغرافیای ایران سرشار از پیام انقلاب و آگاهی شده بود.

بعد از استقرار پلیس جنوب ایران که به بهانه جنگ جهانی اول و محافظت از منابع نفتی صورت گرفت، دولتمردان ایرانی به جای تصمیم و اقدام قاطعانه، به برگزاری میتیگ و دادن شعار اکتفا کردند. این موضع مورد انتقاد بسیاری از روشنفکران قرار گرفت. حتی روزنامه‌ها نیز به انتقاد از آن پرداختند.

بعد از پایان چنگ جهانی اول، برخی از دول متخاصم از جمله انگلیس از خارج کردن نیروهای نظامی خود امتناع کردند. در این شرایط دولتمردان ایرانی تلاش‌های گسترده‌ای را جهت برون رفت از این بحران در پیش گرفتند. کمک خواستن از آمریکا که در آن دوره که در اذهان سیاستمداران ایرانی به عنوان کشوری بی‌طرف شناخته می‌شد از جمله این راه‌ها بود.

جشن هنر شیراز یکی از عرصه‌های تجلی غرب‌‌گرایی و ابتذال، حرکت فرح پهلوی در ایران بود. در این جشن که بیش از یک دهه در شیراز با تبلیغات و ریخت و پاش فراوان برگزار شد و بسیاری از مظاهر فرهنگ غربی در ایران رواج پیدا کرد و به موازات آن فرهنگ اصیل ایرانی ـ اسلامی به حاشیه رانده شد.

حمایت از امام خمینی (ره) در سال 1357 در همه‌ی شهرهای کشور به اوج خود رسیده بود، به طوری که رژیم پهلوی در برابر این خیزش عمومی کاملاً مستأصل  شده و از هرگونه تصمیم درستی عاجز گردیده بود.

دستگیری امام خمینی (ره) به وسیله‌ی رژیم پهلوی در خرداد 1342 بازتاب بسیاری در کشور داشت. همه‌ی مردم اعم از مرد و زن و پیر و جوان به این اقدام رژیم پهلوی که توهین به مرجعیت، روحانیت و تشیع محسوب می‌شد واکنش نشان داده و موجی از اعتراض سراسر کشور را فراگرفت.

دستور داده می شود تمام افراد وابسته به [امام] خمینی و نهضت آزادی از قم ترد یا دستگیر شوند

سند امروز راجع به ارسال عکس‌هایی از حضرت امام در سال 1342 از قم به تهران است. در این عکس‌ها حضرت امام با عنوان «مرجع تقلید شیعیان» معرفی و به گفته‌ی منابع ساواک در بسیاری از مغازه‌های تهران نصب شده‌ است.