مشروطه خواهان کمتر توانستند از آزادی های اعمال شده در این دوره بهره درست ببرند. آنان به جای مقابله با استعمار و استبداد به مواجهه با دیانت و مقابله با شیخ فضل الله پرداختند. در این میان باید به روزنامه های مشروطه خواه اشاره کرد که دست در دست استعمار به مقابله با روحانیت پرداختند. افسوس که این فرصت مغتنم صرف تلاش های بی موردی شد . . .
شاه نه تنها به مبارزه با فساد در داخل کشور اهتمامی نداشت، بلکه برای جلوگیری از اشاعه فساد نزدیک ترین افراد منسوب به خود نیز تلاشی نمی کرد. این مسئله بی آبرویی زیادی را در کشور برای خاندان سلطنت ایجاد می کرد و گاهی حتی در خارج از کشور نیز بازتاب های بسیار منفی با خود به همراه داشت . . .
جیمز موریه در کنار توصیفاتی که از ایران و ایرانی داشته است، در مواقعی نیز مسائل بسیار کوچک و دم دستی از فرهنگ ایران را بزرگ جلوه داده و از آن به عنوان خرافه یاد کرده است. این در حالی است که بخشی از آنچه موریه بر آنها تاکید بسیار کرده، فقط بخشی از فرهنگ فولکوریک ایران و ایرانی می باشد و مثلا مبنای تصمیم گیری نخواهد بود . . .
درباره حذف حکومت قاجاریه، تاسیس حکومت بی ریشه پهلوی و در نهایت نحوه به قدرت رسیدن رضا خان حرف ها و حدیثهای فراوانی زده شده است. یکی از ابزارهای مطرح در آن مقطع از تاریخ ایران طراحی کاریکاتور و اعتراض به این رخداد با بیانی طنز بوده است.
در این سند آئین نامه جوایز سینمایی بنیاد شهبانو فرح در 12 ماده به سینماگران برجسته ایرانی و بهترین فیلم ایرانی سال آورده شده است. فرح پهلوی یکی از ارکان اصلی برنامه ها و سیاستگذاریهای فرهنگی پهلوی دوم داشت و با برگزاری جشن هنر شیراز گامهای بلندی در جهت غربی کردن جامعه ایران برداشت . . .
سید احمد ادیب پیشاوری در سال 1223 ش (1260 ق) در پیشاور پاکستان چشم به جهان گشود. او از سلسله سادات معروف به اجاق بود که نَسَب آنان در سیر و سلوک به سهروردیه میرسید. ادیب در سبزوار به مدت دو سال از محضر فیلسوف کبیر حاج ملاهادی سبزواری و نیز آخوند ملامحمد، فرزند وی، و آخوند ملا اسماعیل استفاده کرد و سپس در مشهد ساکن شده، به ادیب پیشاوری یا ادیب هندی ...
جشن های 2500 ساله شاهنشاهی اوج ولخرجی حکومت پهلوی بود. جشن هایی که از اساس بی مورد بود و جالب اینکه در کنار مردم ایران، حتی مجالس خارجی نیز این جشن ها را غیرلازم می دانستند و البته خیلی صریح این نکته را ذکر و به حکومت های خود برای ارسال دیپلمات به این جشن ها انتقاد کردند . . .
در طول قرن گذشته، ایرانی ها کمتر درک درستی از رویکرد و سیاست کشورهای غربی در قبال ایران و کشورهای مستعمره شده داشتند. نمونه این رفتار را می توان در یادداشت های وزنامه ایران نو دید. آنها که در ابتدا روسیه را عامل مشکلات ایران می دانستند، کمی دیر فهمیدند که مشکل مواجه ما با غرب است و نه یکی از دو کشور روس و انگلیس . . .
اعتماد السلطنه یکی از صدراعظم های ناصرالدین شاه در کتاب خاطرات خود نقل می کند که هنگامی که میرزا تقی خان امیرکبیر را به کاشان بردند کلیه نوشته جاتش را ضبط کرده و نزد شاه آوردند. اکثرنوشته هایی که از منزل امیرکبیر به دربار آوردند رمز نگاری شده بود. شاه دستور داد که آنها را در مخزن اندرون نگاه داشتند و در زمان صدرات میرزا یوسف مستوفی الممالک، یک نفر ...
طرفدران حکومت استبدادی رضاشاه در مواجهه با اسلام و آنچه در عرصه سیاسی بوسیله آن تجویز می شود، ایران باستان را علم کردند. آنها از تجویز ایدئولوژی ایران باستان اهداف مهمی داشتند که می توان آنها را مورد بررسی قرار داد . . .
مشروطه خواهی ایرانیان سرانجام به دیکتاتوری خودسرانه رضاشاه انجامید. بنابراین هیچ سرانجام مفیدی نداشت. جالب انکه آنانی که ادعای دموکرات بودن داشتن این نتیجه را رقم زدن و در راس آنها اعضای حزب دموکرات ایران . . .
رضا خان در آغازین ایام قدرت گرفتن به گونه ای شعار می داد که بسیاری حتی دولت شوروی نیز مجذوب او شده بودند. سیاست حمایتی از او اما دیری نپایید و با مشخص شدن مشی دیکتاوری وی بسیاری از کشورها از او قطع امید کردند. نوسنده کتاب «گذشته چراغ راه آینده» درباره این یاس و امید شوروی در قبال رضا خان می نویسد . . .
ناصرالدین شاه علاوه بر ترویج عکاسی در میان اشراف و رجال درباری به تمایل بهره مند شدن عموم مردم ایران از این فن و هنر جدید نیز توجه نشان داد، بطوری که . . .
متاسفانه اعتیاد به مواد مخدر در ایران رواج داشته و دارد؛ اما بود زمانی که در ایران مواد مخدری نبود تا چه رسد به معتاد به مواد مخدر. گسترش اعتیاد به مواد مخدر و به طور خاص تریاک همراه با کشت تریاک در ایران رخ داد . . .
علیرغم تغییراتی که ناصرالدین شاه در ترکیب و ظاهر ساختار این نهاد اعمال نمود؛ اما مقام صدارت در این دوره نیز مقامی مهم تلقی میشد. میتوان این ادعا را از قدرت صدراعظم های این دوره و اقداماتی که انجام دادند، تشخیص داد...
ویلیام دارسی تبعه انگلیس در سال 1901 میلادی (1280 شمسی) امتیازی حاوی «اجازه اختصاصی و انحصاری جستجو، استخراج، توسعه و تهیه و حمل و فروش گاز طبیعی و نفت و آسفالت و مومیایی تمام و سراسر مملکت، به استثنای ولایات آذربایجان، گیلان، مازندران، خراسان و استرآباد را برای مدت شصت سال از مظفرالدین شاه گرفت . . .
در ایران عصر پهلوی هر بخش از کشور تیول شخصی و فامیلی طیف خاصی از وابستگان به خاندان پهلوی بود. این مسئله در مورد وازارت خارجه ایران نیز صادق بود. خاطرات مجید مهران در دهه 1320 به خوبی می تواند بیانگر این واقعیت باشد . . .