بر پایی مراسم ازدواج همواره یکی از با شور و نشاط ترین مراسم اجتماعی در تاریخ ایران بوده؛ چنانچه این امر در دوره ی قاجار نیز با حرارتی خاص و البته آداب و رسومی منحصر به فرد برگزار می شده است.
در دوران قاجار سن ازدواج بر اساس موازین اسلامی بود و ازدواج ها به اشکال گوناگون صورت میگرفت، اما رایج ترین آن ها ازدواجهایی بود که به خواست خانواده و در دوران کودکی انجام میشد.
ناصرالدین شاه سالی یک بار (آنهم روز اربعین) آش نذری میپخت و خودش در مراسم پختن آش حضور مییافت تا ثواب ببرد. در حیاط قصر ملوکانه اغلب رجال مملکت جمع میشدند و برای تهیه آش شله قلمکار هر یک کاری انجام میدادند.
جنازه ناصرالدین شاه پس از ترورش در اردیبهشت ۱۲۷۵ (ذیالقعده ۱۳۱۳) نزدیک به یک سال در تابوت و حلبی محکم بسته شده و در تکیه دولت به امانت گذاشته شده بود. تا علی خان امینالدوله صدراعظم نشد کسی به خود زحمتِ تشییعِ جنازه را نداد!
"توماس هوپکر" آلمانی که به خاطر عکاسی از واقعه یازده سپتامبر در امریکا شناخته شده است در دوران جوانی از سفر شاه ایران به اصفهان عکس هایی گرفته است که با گذشت چندین دهه از آن همچنان جالب توجه است