زمانی در ایران قحطی وجود نداشت و سبک و سیاق زندگی کشاورزی ایران به گونه ای بود که طی آن مردم به مقدار لازم اقدام به کاشت محصولاتی چون گندم می کردند؛ در حالی که پس از آن و با ورود کشورهای غربی و به طور خاص سبک زندگی کشاورزی ایران به سمت کالاهای تجاری چون تریاک رفت . . .
جشن های 2500 ساله شاهنشاهی اوج ولخرجی حکومت پهلوی بود. جشن هایی که از اساس بی مورد بود و جالب اینکه در کنار مردم ایران، حتی مجالس خارجی نیز این جشن ها را غیرلازم می دانستند و البته خیلی صریح این نکته را ذکر و به حکومت های خود برای ارسال دیپلمات به این جشن ها انتقاد کردند . . .
در ایران به دلیل نبود آزادی مطبوعات عمدتا نمی شد واقعیت های زندگی شاهانه و بریز و به پاش های محمدرضا پهلوی و خانواده او را در روزنامه ها تبلور داد؛ اما شاه نمی توانست روزنامه های خارجی را مجبور به کتمان واقعیت ها کند؛ اگرچه رجال سیاسی اروپایی از درنظر گرفتن این واقعیت ها در ارتباط با شاه پرهیز می کردند . . .
جانشینی محمدرضاشاه پس از سقوط رضاشاه در پاره ای از ابهام بود؛ روس و انگلیس، حضور آلمان ها در ایران را بهانه کرده بودند و برای استفاده از ایران به عنوان پل پیروزی به ایران حمله کرده و حالا درصدد بودند تا ضمن عزل رضاشاه، محمدرضا را نیز کنار بگذارند و یک قجری را به قدرت برسانند . . .
در طول قرن گذشته، ایرانی ها کمتر درک درستی از رویکرد و سیاست کشورهای غربی در قبال ایران و کشورهای مستعمره شده داشتند. نمونه این رفتار را می توان در یادداشت های وزنامه ایران نو دید. آنها که در ابتدا روسیه را عامل مشکلات ایران می دانستند، کمی دیر فهمیدند که مشکل مواجه ما با غرب است و نه یکی از دو کشور روس و انگلیس . . .
در دوره پهلوی اول مسئولین نظارت بر محصولات انتشاراتی علاوه بر اینکه مطبوعات داخل کشور را دقیقاً تحت نظارت خود داشتند؛ به جرایدی که در خارج از کشور تولید شده و به ایران وارد می شدند چه نشریات فارسی زبان و چه نشریات بیگانه شدیداً حساس بودند . . .
در این سند که در دوران تبعید در موریس توسط رضاخان به عصمت دولتشاهی همسر خود ارسال شده است؛ رضاخان تاکید کرده است که ترتیبات لازم جهت پرداخت طلب وی از دربار پهلوی انجام خواهد شد . . .
درباره مکان جغرافیایی غاری که اصحاب کهف چیزی بالغ بر 309 سال در آن آرمیدند و بعداً همان مکان آرامگاه این افراد شد روایت های مختلفی صورت گرفته است. چندین مکان تاکنون با عنوان غار اصحاب کهف معرفی شده است که تماماً ویژگیهای آن را دارند. برخی باستانشناسان، محل غار اصحاب کهف را در میان دو روستای رقیم و ابوعلند واقع در هفت کیلومتری امان پایتخت اردن دانستهاند،...
در جامعه ایران عصر قاجار زنان از تامین اجتماعی و آزادی بهره چندانی نداشتند و در اغلب در سنین پایین 8 الی 10 سالگی به ازداوج مردی در می آمدند و لذا سرنوشتشان به انصاف شوهران و یا خانواده شان بستگی داشت. در طبقات بالا و متوسط شاید زنان تا حدی از حمایت خانواده خود برخودار بودند ولی موقعیت اجتماعی آنان چندان تفاوت نداشت . . .
اعتماد السلطنه یکی از صدراعظم های ناصرالدین شاه در کتاب خاطرات خود نقل می کند که هنگامی که میرزا تقی خان امیرکبیر را به کاشان بردند کلیه نوشته جاتش را ضبط کرده و نزد شاه آوردند. اکثرنوشته هایی که از منزل امیرکبیر به دربار آوردند رمز نگاری شده بود. شاه دستور داد که آنها را در مخزن اندرون نگاه داشتند و در زمان صدرات میرزا یوسف مستوفی الممالک، یک نفر ...
میرزاکوچک خان به واقع مبارزی نستوه بود که نهضت جنگل را بنیان نهاد و در راه استقلال وطن کوشید. اما در میان افرادی که در کنار او می جگیدند بودند کسانی که به راحتی به او و نهضت خیانت کردند. بیشتر این افراد طرفدران کمونیسم بود که به او پیوسته بودند و در این میان مهمترین شخصیت خالو قربان بود . . .
بهانه شدن اخراج اتباع آلمانی که عملا سبب ساز سقوط شخص رضاشاه شد، می توانست پیامدهای بسیار گسترده تری برای این خاندان داشته باشد؛ اما عوامل متعددی سبب شد تا یک بار دیگر خاندان پهلوی برای 37 سال دیگر قدرت را در ایران بدست بگیرند. . .
طرفدران حکومت استبدادی رضاشاه در مواجهه با اسلام و آنچه در عرصه سیاسی بوسیله آن تجویز می شود، ایران باستان را علم کردند. آنها از تجویز ایدئولوژی ایران باستان اهداف مهمی داشتند که می توان آنها را مورد بررسی قرار داد . . .
مشروطه خواهی ایرانیان سرانجام به دیکتاتوری خودسرانه رضاشاه انجامید. بنابراین هیچ سرانجام مفیدی نداشت. جالب انکه آنانی که ادعای دموکرات بودن داشتن این نتیجه را رقم زدن و در راس آنها اعضای حزب دموکرات ایران . . .
در ماجرای نهضت تنباکو و قیام مردمی علیه لغو امتیاز ننگین رژی، ناصرالدین شاه به میرزا محمدحسن خان آشتیانی یکی از روحانیون مبارز تهران پیغام می فرستد که یا باید در مجامع و محافل عمومی به منبر برود و پیش روی همگان قلیان بکشد و تحریم استعمال دخانیات را بشکند و یا از تهران خارج شود. میرازی آشتیانی راه دوم را بر می گزیند و آماده حرکت از تهران می گردد . ...
بعد از قرارداد استعماری 1919 که میان وثوقالدوله و بریتانیا به امضا رسید، حجم انتقادات و اعتراضات وارد شده به آن، اجرای قرارداد عملاً منتفی و به طور کلی ملغی گردید. در این شرایط، بریتانیا با ابزارهای سیاسی دیگر درصدد اعمال نفوذ و به دست گرفتن قدرت برآمد که کمیته آهن یکی از این ابزارها بود . . .