شیخ محمدتقی بهلول سخنرانی کوبندهای را علیه ماجرای کشف حجاب انجام داد و بعد از آن به افغانستان گریخت. دولت افغانستان به دلیل نداشتن گذرنامه وی را زندانی کرد. شیخ بیش از ۳۰ سال در زندانهای افغانستان به بدترین شکل ممکن زندانی بود.
اسنادی که از کشف حجاب برجای مانده، بسیار زیاد است. در غالب این اسناد رد پای خشونتورزی در بیحجاب کردن زنان قابل ملاحظه است و در بینشان اسنادی به چشم میآید که در زمره نوادر و عجایب دوران جای میگیرند.
کشف حجاب اجباری رضاخان جزء خاطرات بسیار تلخ ایرانیان است که در ذهنها ماندگار شد. مرحوم آیتالله مهدوی کنی به خاطر دارد خواهرش که سه سال از او بزرگتر بود، روزی گریان و با لباس پاره به خانه آمد. ماموران رضاخان به حجاب دختر کوچک نیز رحم نکرده بودند.
در تبلیغات برای اجرای کشف حجاب، دولت بهشدت تلاش داشت که بیحجابی مترادف بیعفتی معنا نشود و سعی داشت بیحجابی مترادف با فرهیختگی، تمدن و همراه با نجابت معنا شود. در این جهت، به فرمان دولت، روسپیها از کشف حجاب منع شدند.
احمد مظفر کارشناس مرکز اسناد کتابخانه و موزه مجلس شورای اسلامی عریضه جمعی از زنان یزد به مجلس شورای ملی در شکایت از کشف حجاب اجباری را به بهانه سالروز کشف حجاب در اختیار فارس قرار داد.
«حجاب» از یک امری که پیش از این صرفاً به آن بهعنوان بخشی از احکام دینی نگریسته میشد، به عامل اثربخش برای شکلگیری یک هویت و جنبش اجتماعی در بین علما و پس از آن، به تدریج در بین مردم متدین و مسلمان تبدیل شد.