در اسناد و مدارک تاریخ اجتماعی مربوط به تهران عـصر قـاجار، دو آمار از دار الخلافه‌ تهران‌ در‌ دسترس اسـت کـه شمار مدارس‌ و دیگر‌ نهادهای‌ علمی آموزشی و مؤسسات وابسته به آن‌ها را به ترتیب زیر معرفی می‌نماید...

در کتاب پاسخ به تاریخ شاه به اشتباه خود در ایجاد حزب رستاخیز نیز اعتراف کرده و ایجاد آن را اشتباهی بزرگ عنوان می‌کند. شاید بتوان این اعتراف را تنها اعتراف شاه به اشتباهاتش دانست، در حالیکه در سایر موارد تلاش می‌کند به نوعی خود را اشتباهات و اتهامات تبرئه نماید.

به گواه تاریخ و خاطرت اکثریت دولتمردان عصر پهلوی، چاپلوسی و تملق یکی از مولفه های بارز تمامی نخبگان سیاسی این دوره می باشد. درواقع نخبگان سیاسی بدون تملق و اظهار عجز و لابه در پیشگاه پهلوی دوم نمی توانستند مدارج عالی پشرفت و ترقی را سپری نمایند. ..

پهلوان کوچک یزدی پس از آنهمه کشتی‌های پیروزمندانه، چه قبل از پهلوانی پایتخت و چه بعد از آن، چه در ایالات و ولایات ایران و چه در خارج از کشور، تا سن پیری بازوبند پهلوانی و قهرمانی خود را حفظ می‌کند و...

وصلت در میان اکراد اعم از شهر نشین و صحرا نورد بدون نامزد شدن امکان ندارد و برای اجرای مراسم آن اسباب و تدارکات عروسی فراهم می‌شود بعلاوه اثرات آنراهم مانند ازدواج قطعی و غیر قابل فسخ می‌دانند...

تهران در سال 1200 هـ .ق ( 1164 هـ . ش) توسط آغامحمدخان قاجار به عنوان پایتخت انتخاب شد. البته پیش از آن کریم خان زند نیز در قصر شاه سلیمان اول به تخت سلطنت نشست؛ اما به دلیل گرمای هوای تهران از آنجا رفت و دستور داد که در غیاب او یک عمارت سلطنتی، دیوانخانه، باغ و یک حرمخانه در آنجا احداث کنند.

میان شوروی و آمریکا پس از جنگ جهانی دوم جنگی دیپلماتیک در گرفت. یادداشت برنز به مولوتوف نقطه ی شروعی بود بر پایان یافتن خواسته های بعد از جنگ شوروی در ایران...

شاه انسان باثباتی نبود. توان تصمیم گیری را نیز نداشت. از این لحاظ تفاوت های زیادی با پدر خود داشت. با همه این احوال همچون او مستبد بود. اما پشتش به کسان دیگر گرم بود و به طور ویژه ابرقدرت های خارجی...

کشورهای لبنان و افغانستان  و  آلمان به ترتیب از بالاترین تقدم دیپلماتیک برخوردار بودند. تقدم به معنای جلوتر بودن یک فرد نسبت به فرد دیگری است، تقدم رسمی یعنی جلوتر بودن یک مقام رسمی نسبت به یک مقام رسمی دیگر است و تقدم دیپلماتیک نوعی از تقدم است که بین اعضا و هیأت‌های دیپلماتیک معمول می باشد.

امیرکبیر سیاستمداری چیره دست بود. او اگرچه به شدت پرقدرت نشان می داد و در برابر آنانی که به دنبال استفاده از موقعیت خود بودند و یا نظم عمومی را به هم می زند، قاطع عمل می کرد، اما در برابر آن دسته از حکام محلی که برای حفظ منافع کشور می کوشیدند، رفتاری دوستانه و افقی در پیش می گرفت. انگار نه انگار که او صدراعظم ایران است.

از دید یک ناظر بی طرف معروض می دارم که حرکت این گروه ها از انضباط کامل برخوردار بود و سبک آرایش صفها، نمایشات، موسیقی و سرودهای مذهبی دسته سینه زنی، هیچ چیز کمتر از مراسم بزرگ بین المللی که در زندگی ام دیده بودم، نداشت.»

در رسانه های دولتی چنان وانمود می شد که کودتای آمریکایی- انگلیسی امری قانونی و برای دفاع از کیان کشور بود و بدین ترتیب مصدق و مصدقیان یاغیان این کشور بودند....

این اسناد و سایر اسناد بدست آمده از سفارت امریکا در جریان تسخیر لانه جاسوسی سندی دیگر از فعالیتهای پنهانی سازمان سیا علیه انقلاب اسلامی می باشد.

در اسفند ۱۳۱۲ شمسی ، پا پیوست مدرسه عالی تجارت به مدرسه عالی حقوق و علوم سیاسی ، رسما دانشکده حقوق گشایش مییابد ...

اصلاحات ارضی یک ضرورت تاریخی بود که شاه در ابتدا با کمی تردید، ولی به زودی با عزمی استوار نسبت به آن اقدام نمود. دلیل اینکه چرا شاه به رغم میل باطنی و عدم آمادگی شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی داخلی ایران نسبت به اجرای اصلاحات ارضی اقدام نمود کاملاَ روشن است، زیرا شاه به عنوان عضوی از اعضای طبقه حاکم وابسته اگر از انجام این وظیفه خودداری می کرد به ...

وقتی تأکید بر صنعتی کردن گذاشته شد، کشاورزی از رشد بازماند. اختلاف بین درآمد شهری و روستایی از 2 به 1 در سال 1959 به 3 به 1 در 1972 افزایش پیدا کرد. جمعیت شهرهای ایران به سرعت نسبت به خدمات و مسکن رشد پیدا کرد.

فرخ‌خان امین‌الملک سفیر ایران در پاریس در راه بازگشت از فرانسه، در استانبول با وزیرمختار آمریکا که از جانب فرانکلین پیرس رئیس جمهوری آن کشور نمایندگی داشت، عهدنامه مودت و بازرگانی منعقد ساخت و متن قرارداد به زودی به تصویب دولتین ایران و آمریکا رسید...

والاحضرت اشرف در یک معامله زمین شرکت کرده‌اند که ناباب و ناپاک از آب درآمده باعث کدورت خاطر شاه شده است.

این اعلامیه‌ها که امضاء «مردم مسلمان یزد» را داشته‌اند به وسیله‌ی مأمورین انتظامی رژیم پهلوی به سرعت جمع‌‌آوری شده‌اند. موضوع این اعلامیه‌ها اقدامات سبعانه‌ی رژیم و فعالیت آنها در اوایل سال 1357 بوده است.

با توجه با ماهیت استبدادی حکومت پهلوی اول، رضاخان حتی نسبت به انتقادهای مطبوعات خارجی نیز بسیار حساس بود و حتی نشریاتی که حتی یک خط از سلطنت پهلوی انتقاد می کردند اجازه ورود به خاک ایران را نداشتند.