محمدرضا پهلوی همانقدر که ایران را قلمرو حکومت شخصی خود می دانست؛ بسیار در تلاش بود که مردم جهان او را به عنوان بهترین رهبر دنیا بشناسند. در این راستا تلاشهای بسیاری نیز می نمود. همچنان که سعی می کرد تا رسانه های بزرگ غربی را به سوی خود جذب کند، می کوشید تا خود را در کانون اخبار دنیا نیز برساند. محمدرضا پهلوی بسیار در تلاش بود تا خود را فردی صلح طلب نشان دهد.
۰
محمدرضا پهلوی همانقدر که ایران را قلمرو حکومت شخصی خود می دانست؛ بسیار در تلاش بود که مردم جهان او را به عنوان بهترین رهبر دنیا بشناسند. در این راستا تلاشهای بسیاری نیز می نمود. همچنان که سعی می کرد تا رسانه های بزرگ غربی را به سوی خود جذب کند، می کوشید تا خود را در کانون اخبار دنیا نیز برساند. محمدرضا پهلوی بسیار در تلاش بود تا خود را فردی صلح طلب نشان دهد. از جمله تلاش شاه برای مبارزه با بیسوادی:
«ایران معادل یک روز بودجه نظامی خود را برای پیکار جهانی علیه جهل و بی سوادی در سراسر جهان در اختیار یونسکو قرار داد. شاهنشاه اریامهر در پیامی که به همین مناسبت برای آقای رنه ماهو مدیر کل سازمان یونسکو فرستادند خاطر نشان نمودند که بایستی امیدوار بود که کشورهای دیگر به این اقدام که برای کشوری در حال توسعه مانند ایران توام با یک از خودگذشتگی واقعی می باشد تاسی جویند.»
روزنامه اطلاعات در تحسین محمدرضا پهلوی می نویسد: « تخصیص یک روز بودجه نظامی ایران به مبارزه با بلای جهل و بی سوادی که گریبانگیر دو پنجم از مردم جهان است با تحسین آمیخته با اعجاب مقامات سازمان تربیتی- علمی و فرهنگی ملل متحد «یونسکو» و همچنین مقامات سازمان ملل مواجه گشته است و خبرگزاری های عالم گزارش های مفصلی درباره اقدام بی سابقه شاهنشاه آریامهر و همچنین متن پیام شاهنشاه را به مدیر کل یونسکو و سران دول جهان مخابره کرده اند.»1
این مسئله بیش از هر چیز آن زمان می تواند ماهیت تبلیغاتی خود را نشان دهد که بدانیم در حکومت پهلوی اول و دوم مهمترین اولویت های بودجه ای کشور صرف هزینه های نظامی و لشکری می شد. بخش زیادی از این هزینه ها، صرف خرید تکنولوزی های جدید نظامی می گشت. خاطرات اعضای بلندپایه سازمان برنامه نشان می دهد که از جمله مشکلات و معضلاتی که آنها در بودجه ریزی عمرانی کشور با آن روبرو بوده اند، سهم خواهی زیاد نظامیان از بودجه کشور بود. امری که با حمایت شاه نیز صورت می گرفت.
حال و با توجه به این نکته می توان درک کرد که اقدام شاه در اختصاص یک درصد از بودجه نظامی ایران تا چه حد ماهیت تبلیغاتی و فرمایشی داشته است. آن هم در شرایطی که کشورهای با بودجه های بسیار کلان تر نیز اقدامی اینچنینی را در پیش نمی گرفتند.
پی نوشت ها:
1-روزنامه اطلاعات، شماره 11966، 13 اردیبهشت 1345، ص 15
cafetarikh.com/news/32918
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.