غذایی یادگار عصر سنگ و سفال و فلز در ایران

جوان و تاریخ:‌ کافه نستال در صفحه‌اش نوشت: آبگوشت، محصول زندگی یکجا‌نشینی است و کباب، خوراک زندگی کوچ‌نشینی و کوچندگان تنها هنگامی که به مقصد نهایی می‌رسیدند، فرصت و شرایط بارگذاشتن آبگوشت را می‌یافتند. آبگوشت ظهر فردا را، از شب قبل باید بار‌گذاشت و پیشتر مقدمات و مخلفات آن را مهیا‌کرد که این همه، جز در یکجانشینی ممکن نبوده و نیست. انواع دیزی سنگی و سفالی و رویی، هنوز به شیوه هزاره‌های دور، در ایران ساخته و به کاربرده می‌شود و این سه نوع دیزی، یادگاری است از سه عصر سنگ و سفال و فلز در باستان‌شناسی. آبگوشت دو بخش دارد، بخش تَر که به آن "ترید" می‌گوییم و بخش خشک که گوشت کوبیده می‌خوانیم.