ایرانی ها خورندگان بسیار قابلی اند. بخصوص آن هایی که از طبقات پایین تری هستند. پنج مستخدم که با هم غذا می خورند، هر روز حدودا بیست پوند نان را به اضافه ی جیره مناسبی از گوشت و میوه با ولع بسیار می خورند.

در این سند جزئیات هزینه های صورت گرفته در جشن منعقد شده در کاخ شاهپور غلامرضا پهلوی آمده است. هزینه هایی که از مشروبات الکلی تا قند و شکر را در خود جای داده است

در اﻳﺮان مقارن با سلطنت صفویان و قاجاریه، ﺑﺮﺧﻲ از مردم ﭼﻨﺎن ﺑﻪ آداب دﻳﻨﻲ در ﺗﻐﺬﻳﻪ ‫ﭘﺎیﺑﻨﺪ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺣﺘﻲ ﭘﻴﺶ از ﺧﻮردن ﻏﺬا و ﻧﻮﺷﻴﺪن‌ آب ﻳﺎ ﺷﺮﺑﺖ، ﺑﻪ ﻗﺮآن ﻳﺎ ﺗﺴﺒﻴﺢ اﺳﺘﺨﺎره ‫ﻣﻲزدﻧﺪ. ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻏﺬا ﺧﻮردن، ﭼﻨﺪان در ﻧﺰد ﻳﺮاﻧﻴﺎن ﭘﺴﻨﺪﻳﺪه ﻧﺒﻮد . . .

می توانم بگویم که در ایران شست وشوی دست ها را یک تشریفات صوری یافتم، از هیچ صابونی استفاده نمی شود...

اوایل دوران حکومتش هنوز به پزشکش یاکوب پولاک اتریشی می گفت نمی فهمد چطور کسی می تواند با ادوات غذا بخورد چون «مزه از انگشت ها شروع می شود»ناصر الدین شاه سه ماه پیش از نخستین سفرش به اروپا در سال 1252 یاد گرفت که چگونه از این ادوات استفاده کند. بعد جمعی از دولتمردان کشور را به ضیافتی اروپایی مانند دعوت کرد و به همراه زنان حرمسرایش از پشت پرده های چین ...

انواع دیزی سنگی و سفالی و رویی، هنوز به شیوه هزاره‌های دور، در ایران ساخته و به کاربرده می‌شود و این سه نوع دیزی، یادگاری است از سه عصر سنگ و سفال و فلز در باستان‌شناسی.

خوردن یک پرس چلوکباب ، در سال 1270 حدود یک و نیم قران روی دست خریدار هزینه می گذاشت.

غذایی که به عنوان یکی از گرانترین غذاهای دنیا به شمار می‌رود و دارای قدمت بوده و با ظاهر امروزی‌اش بسیار تفاوت دارد.

محققان به تازگی اعلام کرده اند غذای غربی فست فود عامل بیماری سرطان هم پایه سیگار است، به نظر می رسد دیگر وقت ان است که نه تنها مردم کشورمان بلکه مردم کشورهای جهان طعم سالم غذای ایرانی را بچشند.

تصویری از پخت غذای نذری در محرم در دهه چهل خورشیدی.

پیک تحویل غذا . حمل سینی از کاسه های Soba .توکیو در دهه50 میلادی

حمل طبق های غذا برای درباریان و مقامات حکومتی در دوره مظفری

شاید برای بسیاری از مردم جالب باشد بدانند دیکتاتورهای معروف دنیا که با خشونت و بی رحمی تمام بر جامعه حکم می راندند و برای طولانی کردن عمر خود دست به هر کاری می زدند، در زندگی خصوصی شان چگونه رفتار می کردند و به چه غذاهایی علاقه داشتند.

یکی از نزدیکان آیت‌الله بروجردی می‌گفتند: هرگز غذای خصوصی برای ایشان تهیه نمی‌شد و امر می‌فرمود برای تمام اهل منزل و خدمتکاران یک نوع غذا ترتیب دهند، خدمتکارانش بر سر همان سفره‌ای که ایشان غذا تناول می‌کردند، می‌نشستند.

شناخت سفره ایرانی که تاکنون کمتر مورد توجه بوده، مساله‌ای ضروری است؛ چنان که سال‌ها پیش زنده‌یاد استاد عبدالحسین زرین‌کوب در این باره به زیبایی نوشته بودند: «درباره سوال مشهور مونتسکیو و پاریسی‌های کنجکاوش که می‌پرسیدند «چگونه می‌توان ایرانی بود؟»، شاید کسی که مثل فویر باخ می‌پندارد «انسان آن چیزیست که می‌خورد» می‌توانست به آسانی جواب دهد: به وسیله ...

در دوره‌های مختلف تاریخی، باتوجه به اهمیتی که غذا در حیات آدمی داشته، شیوه پخت و سفره‌آرایی همیشه مورد توجه بوده است.

گردشگران اگر به رستورانهای سنتی و یا مراکز اقامتی در سنتی ترین شهرهای ایران هم بروند بازهم منوی غذاهای آنها چلوکباب، جوجه کباب یا پیتزا و ساندویچ است و معمولا خبری از غذاهای محلی نیست. این در حالی است که غذای ایرانی در کنار غذای غربی و چینی یکی از سه مکتب مادر آشپزی جهان بوده است.