شاه به جای آمدن به ایالات متحده وقتش را در قاهره و مراکش تلف کرد تا عصبانیتش را از ایالات متحده نشان دهد. کسی که او را به این کار تشویق کرد اردشیر زاهدی بود.
۰
محمدرضا پهلوی هرگز انقلاب اسلامی ایران را به معنای تودهای آن درک نکرد. تصور او بر آن بود که ایالات متحده در مخالفت و مقابله با آن جنبشی انقلابی را بر علیه او بر راه انداخته بود. از این رو بود که در گیرودار انقلاب مردمی ایران زمانی که تصمیمی به فرار از ایران گرفت، حاضر نشد به ایالات متحده آمریکا برود و به نشانه قهر مقصدی دیگر را برگزید:
«در اواخر دسامبر 1978 زمانی که شاه برای اولین بار اعلام کرد که ایران را ترک خواهد کرد ما به سفیران سولیوان دستور داده بودیم که به او بگوید در صورتی که به ایالات متحده بیاید ما از او استقبال خواهیم کرد. اما شاه به جای آمدن به ایالات متحده وقتش را در قاهره و مراکش تلف کرد تا عصبانیتش را از ایالات متحده نشان دهد. کسی که او را به این کار تشویق کرد اردشیر زاهدی بود. اگر شاه در همان زمان به آمریکا آمده بود حوادث ناگواری که رخ داد احتمالا اتفاق نمی افتاد. البته ما پس از اشغال سفارتمان در چهاردهم فوریه 1979 به این نتیجه رسیدیم که اگر قرار باشد مامورانمان را در تهران باقی بگذاریم پذیرفتن شاه ممکن است امنیت آنها را به خطر بیندازد. بنابراین رئیس جمهور کارتر این وظیفه ی سنگین را داشت که پیامی به شاه – که در مراکش به سر می برد- بفرستد و به او بگوید که نباید به ایالات متحده بیاید.»1
1-سایروس ونس، انتخاب دشوار: سالهای بحرانی در سیاست خارجی آمریکا، ترجمه: خیرالله خیری اصل، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1390، ص 105
cafetarikh.com/news/35828
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.