عاشیقان نخستین نوازندگان محلی بودند که با قوپوز( ساز عاشقی) آلام و امیدهای مردم سرزمینشان را فریاد می کشیدند. انسانهایی آگاه و مورد اعتماد که با شعرها، داستانها، آهنگها و سروده های خود مردم را در غلبه بر مشکلاتشان یاری می دادند. عاشیقها در شادی و غمهای مردم شریک بودند . . . .
۰
عاشیقان نخستین نوازندگان محلی بودند که با قوپوز( ساز عاشقی) آلام و امیدهای مردم سرزمینشان را فریاد می کشیدند. انسانهایی آگاه و مورد اعتماد که با شعرها، داستانها، آهنگها و سروده های خود مردم را در غلبه بر مشکلاتشان یاری می دادند. عاشیقها در شادی و غمهای مردم شریک بودند و با مفاهیم والای اشعار و داستانهایشان، پند و اندرزهای لازم را به مردم می دادند. مناظره یا دئیشمه از جالب تربن انواع شعر عاشیقی است. عاشیقها هنگام مناظره از انواع فرمهای شعری خود مانند تجنیس، قیفیل بند، باغلاما، اوستادنامه، حربه- زوربا و... استفاده می کردند. در گذشته هنگامی که دو قیبله باهم هم اختلاف می داشتند به جای جنگ و خونریزی عاشیقهای خود را به مناظره و مبارزه همدیگر می فرستاند و عاشیقها طی مناظره با هم به رقابت می پرداختند و در نهایت هر یک از عاشیقها که می باخت، تسلیم دیگری می شد و ساز خود را تحویل می داد و عاشیقی که در مناظره پیروز می شد حکم صادر می کرد و به اختلاف پایان میداد. گاهی مناظره حالت مسابقه گونه هم داشت و دو عاشیق از یکدیگر سوال کردند و با موسیقی و آواز جواب می دادند.
cafetarikh.com/news/36129
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.