اگر فرخی یزدی را طلایه دار شعر آزادیخواهانه و اعتراضی در دوران طاغوت پهلوی بدانیم سخنی گزافه نگفته ایم. در میان اشعار بسیار متنوع فرخی در باب ازادی شعری وجود دارد که وی در سال 1318 شمسی و همزمان با ایام نوروز در زندان قصر سروده است. تمرکز بر این شعر گویای احساس مشترک بسیاری از مردمان ایران نسبت به ظلم و استبداد رضا خانی است . . .
۰
اگر فرخی یزدی را طلایه دار شعر آزادیخواهانه و اعتراضی در دوران طاغوت پهلوی بدانیم سخنی گزافه نگفته ایم. در میان اشعار بسیار متنوع فرخی در باب ازادی شعری وجود دارد که وی در سال 1318 شمسی و همزمان با ایام نوروز در زندان قصر سروده است. تمرکز بر این شعر گویای احساس مشترک بسیاری از مردمان ایران نسبت به ظلم و استبداد رضا خانی است.
سوگواران را مجال بازدید و دید نیست بازگرد ای عید از زندان که ما را عید نیست
گفتن لفظ مبارک باد طوطی در قفس شاهد آیینه دل داند که جز تقلید نیست
عید نوروزی که از بیداد ضحاکی عزاست هر که شادی می کند از دورهٔ جمشید نیست
سر به زیر از آن بدارم من که دیگر این زمان با من آن مرغ غزل‌خوانی که می‌نالید نیست
بی‌گناهی گر به زندان مُرد با حال تباه ظالم مظلوم‌کش هم تا ابد جاوید نیست
هر چه عریان‌تر شدم گردید با من گرم‌تر هیچ یار مهربانی بهتر از خورشید نیست
وای بر شهری که در آن مزد مردان درست از حکومت غیر حبس و کشتن و تبعید نیست
صحبت عفو عمومی راست باشد یا دروغ هر چه باشد از حوادث فرخی نومید نیست
cafetarikh.com/news/36338
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.