رضاشاه سیاست کشف حجاب را در حالی اجرا کرد که بسیاری از زنان از اساسیترین حقوق خود محروم بودند و حتی شخص رضاشاه حاضر نبود آن حقوق را به دختران خود بدهد. ضمن آنکه سیاست کشف حجاب او سیاستی غربی بود که به تاراج فرهنگی جامعه منتهی میشد.
رضاخان در ایران به شدت رشد کرد. همچنان که تنها پنج سال در ایران از فرماندهی کل قوا به وزارت جنگ و سپس به نخست وزیری و نهایتا به شاهی رسید. رضاخان بخشی از این رشد و ترفیع خود را به پشتوانه های حمایت نیروهای نظامی و باندبازی انجام می داد...
در زمانی که کودتای 1299 در ایران رخ داد؛ رضاخان به عنوان عامل کودتا برگزیده شد. حال این سوال برای ایرانیان مطرح است که چرا از میان رجال مطرح و شناخته شده کسی انتخاب نشد و در این میان فردی ناشناخته، یعنی رضاخان میرپنج برگزیده شد؟ . . .
باری سر شام رفتم. شاپور غلامرضا حضور داشتند. موی سرشان را کوتاه نکرده بودند. من ترسیدم که شاه به من ایراد فرمایند. خوشبختانه فراموش کرده بودند که به من امر فرمودند موی سر شاپور را بزنم. خود شاپور را به باد فحش گرفتند...
نامه ریاست وزرا به وزارت مالیه درباره ساخت تاج پهلوی رضا شاه و برداشت جواهرات از خزانه با حضور نماینده مخاطب ، و کاظمی رئیس اداره محاسبات بیوتات دولتی و تیمورتاش وزیر دربار
نامه رسمی فتح اعظم رئیس اداره حسابداری دربار پهلوی به علی ایزدی مبنی بر اعزام منوچهر اعتماد مقدم و هفت نفر از مستخدم همراه با اشیاء درخواستی به موریس. بعد از خروج رضاخان از کشور، رضاشاه در حالی که فکر میکرد به شیلی خواهد رفت، سر از جزیره موریس درآورد.
یکی از رویدادهایی کـه پس از واقـعه جـمهوری خواهی رضاخان اتفاق افتاد قتل ماژور ایمبری،کنسول آمریکا در تهران بود. گرچه هنوز ریشههای این حادثه بـرای مـبارزه و دفع مخالفین خود میباشد.
درسال 1306 ش بهدنبال تصویب مجلس شورای ملی آن زمان، فرزندان ذکور خانوادههای ایرانی، چه در داخل و چه در خارج از کشور که به سن 21 سالگی پا میگذاشتند، از سوی دولت به مدت دو سال به خدمت سربازی – که آن زمان «خدمت نظام اجباری» نامیده میشد- فراخوانده شدند.
سالهای ۱۳۰۴ تا۱۳۲۰ را میتوان، مهمترین و بحرانیترین سالهای تاریخ معاصر ایران دانست؛ زیرا در این دوره تلاش گستردهای برای دگرگون ساختن نهادهای فرهنگی و اجتماعی کشور انجام شد تا در نهایت، سلسله سیاسی حکومت پهلوی را تثبیت کند. دگرگونی فرهنگی با رشد سریع نهادهای جدید و با هدف از هم پاشیدن نهادهای سنتی بوسیله دولت همراه بود.
با تغییر سلطنت در ایران، حکومت پهلوی تلاش کرد تا به انحاء مختلف حکومت ها و دولت های دیگر را وادار کند که حکومت تازه تاسیس ایران را به رسمیت بشناسند....
رضاخان در طول سلطنتش تمام املاک مرغوب شمال را به زور سرنیزه به نام خود کرد. پس از سقوط او، تا مدتها روزنامه ها و مجلات کشور بود از نمونه هایی از غضب اموال مردم توسط رضاخان. البته گاهی پول مختصری هم به عنوان بهای آن می داد....
درباره اقدامات خلاف رضا شاه در دوران حکومتش مباحث متعددی مطرح شده است. یکی از اصلی ترین نقدهای وارده به رضا خان به اقدامات ناشایست و تعجب آور او در مصادره اموال و املاک مردم عادی باز می گردد. اقدامی که در نهایت اویی که در ابتدا هیچگونه ملکی نداشت را به بزرگترین ملاک کشور تبدیل کرد. تاج الملوک همسر رضا شاه درباره دارایی های او در بدو زندگی مشترک می ...
عصمتالملوک دولتشاهی دختر غلامعلی میرزا مجللالدوله دولتشاهی همسر سوم رضاخان است. او به هنگام تبعید رضاشاه، همراه وی به جزیره موریس رفت و پس از چند ماه به تهران بازگشت. وی از ابتدا وارد سیاست نشد اما از نفوذ خود در به کار گماردن اقوام خویش در پستهای پر درآمد استفاده شایانی کرد. پس از مرگ رضاخان در ویلای شخصی خود در شمیران اقامت کرد. پس از انقلاب ...
برخی از نمایندگان طرفدار رضاخان در مجلس در سال 1302 با تاسیس کمیته ویژه زیرمجموعه حزب دمکرات نقش زیادی در ارتقای منزلت سیاسی رضاخان داشتند. اعضای این کمیته، در جلسه ای محرمانه بر ریاست عالیه رضاخان بر امورات مملکتی صحه گذاشتند. افراد این جلسه عبارت بودند از سید محمدصادق طباطبایى، سلیمان میرزا اسکندرى، میرزاکریم خان رشتى وخدایارخـان بودند
عبدالحسین میرزا فرمانفرما در کودتای 1299 در زمره رجالی بود که به بند و زنجیر کشیده شد و در تمام دوران حکومت سید ضیاء در زندان به سر می برد. روزی که سید ضیاءالدین از ایران رفت و احمدشاه کلیه زندانیان سیاسی را در کاخ فرح آباد به حضور پذیرفت و نخست وزیری قوام السلطنه را به آنها مژده داد هر یک از رجال و معاریف در حضور شاه سخنی گفتند . . .
در دوره دوم حکومت رضا شاه بر کشور، او زمینهای بسیاری را تا پایان پادشاهیاش در سراسر ایران، بهویژه در شمال ایران را به نام خویش کرد و در اواخر سلطنت حدود 7000 روستا به نام او ثبت شده بود. همچنین چندین کارخانه در ایران بنام وی به ثبت رسیده بود . . .