برای ایرانیان هیچ چیز خوشایندتر از آتش بازی نیست. هر رویداد خوشی به آتش کردن فشفشه ها جشن گرفته می شود؛ خواه روزهای برگزاری سه عید بزرگ ملی نوروز، روز تولد شاه و یا سالگرد جلوس وی بر تخت سلطنت باشد و خواه اعیاد مذهبی یا جشنهای خانوادگی .
کارلا سرنا در سفرنامه خود به مراسم عمومی ایرانیان توجه داشته و درباره مراسم آتش بازی در شبهای عید و جشن می نویسد: «شرقی ها به طور کلی هر نوع نمایش چشم نواز را دوست دارند و برای ایرانیان هیچ چیز خوشایندتر از آتش بازی نیست. هر رویداد خوشی به آتش کردن فشفشه ها جشن گرفته می شود؛ خواه روزهای برگزاری سه عید بزرگ ملی نوروز، روز تولد شاه و یا سالگرد جلوس وی بر تخت سلطنت باشد و خواه اعیاد مذهبی یا جشنهای خانوادگی . در هر صورت در تمامی این مراسم آتش بازی در صدر برنامه هاست. حتی فقیرترین خانواده ها هم دست کم چندشاهی برای خرید ترقه پول خرج می کنند. همانطور که مسابقات اسب دوانی انگلیسی ها را به هیجان می آورد و مبارزه قایق سواران ونیزی ها را سرگرم می کند و یا تماشای صحنه های گاوبازی تفریح مورد علاقه اسپانیایی هاست؛ همانطور هم تهرانی ها از آتش بازی لذت می برند. خود شاه هم به اینگونه سرگرمی ها علاقه دارد و کسانی که به هر دلیلی وسایل آتش بازی با شکوه ترتیب می دهند همانقدر که مردم را خوشحال می کنند، موجبات رضایت شاه قاجار را نیز فراهم می آورند.
منبع: کارلا سرنا، سفرنامه: آدمها و آیین ها در ایران، ترجمه علی اصغر سعیدی، تهران، نشر زوار، 1362، ص 220