در طول سلطنت پهلوی دوم علاقه شدید اشرف پهلوی در دخالت در امور سیاسی و اقتصادی با هدف تامین منافع فردی ، اثرات زیانباری داشت. به ویژه اینکه حوزه سیاست خارجی به دلیل اهمیتش، همواره مورد توجه اشرف بود. لذا بخشی از وقت اشرف در مسافرتهای خارجی به مذاکرات با سران کشورهای خارجی می گذشت.