شاه بر تمام ارکان کشور حاکمیت مطلقه و و فردی داشت و بسیاری از وزرا، نمایندگان و مقامات بلندپایه حکم عروسک خیمه شببازی داشتند؛ زیرا اختیار کامل در تصمیمگیریهای سیاسی و اقتصادی با شخص اول مملکت یعنی شاه بود و دستورات او مافوق تمام تصمیمات بود.
در این سند به نقل از یکی از اصحاب مطبوعات، ظاهر! هوشنگ نهاوندى در سفر اخیر خود به پاریس با عزت الله عاملى سفیر ایران در بلژیک با یکی از زنان بدنام فرانسوی هم بستر می شوند و بعد از مدتی دختر فرانسوی به اتهام حامله بودن از سفیر ایران شکایت می کند ، که جناب سفیر نیز گناهش را به گردن هوشنگ خان نهاوندی می اندازد.
منصور روحانی برای رضایت خاندان پهلوی از هیچ کوششی فروگذار نمیکرد. او مرغوبترین اموال عمومی مردم ایران، یعنی جنگلها را به درباریان یا برکشیدگان حکومت شاهنشاهی واگذار میکرد و یا اجاره میکرد و از این طریق بر محبوبیت خود و هممسلکانش نزد شاه میافزود. وی در اوایل سال 1354 ش، هفتاد تا صد هکتار از اراضی جنگل عباسآباد را به شکل اجارهی درازمدت به شهناز ...
میلسپو به واسطه قراردادی که با ایرانیان داشت اختیارات وسیعی پیدا کرد. اختیاراتی که عمده وزرای ایرانی نیز از آن برخوردار نبودند و شاید از همین رو بود که او به تدریج با برخی از رجال سیاسی و اقتصادی ایران درگیر شد.
در طول سلطنت پهلوی دوم علاقه شدید اشرف پهلوی در دخالت در امور سیاسی و اقتصادی با هدف تامین منافع فردی ، اثرات زیانباری داشت. به ویژه اینکه حوزه سیاست خارجی به دلیل اهمیتش، همواره مورد توجه اشرف بود. لذا بخشی از وقت اشرف در مسافرتهای خارجی به مذاکرات با سران کشورهای خارجی می گذشت.
بنا به روایت سفیر ترکیه در ایران که به مناسبت آغاز سلطنتش به دیدار او رفته بود، شاه مایل بود تا حرف های مهم خود را با او به شکلی خصوصی در میان بگذارد...
رقابت بر سر قدرت در اشکال و وضعیت های متعددی خود را بروز می دهد. یکی رقابت بر سمت ها و جایگاه ها بود که در طول تاریخ وجود داشته است. آنچه در زیر می اید به خوبی رقابت دو جناح سیاسی را بر سر نایب السلطنه بودن، آن هم در شرایط حساس پس از انقلاب مشروطه و صغر سن احمدشاه قاجار . . .
من چنین معاونی می خواهم که تعظیم کند و هر چه می گویم تایید کند. همان جا به او گفتم: آقاجان، معاون باید حتما سوادش از وزیر بیشتر باشد. شخصیت داشته باشد تا بتوان به کار او اعتماد کرد.
در یادداشتها و سفرنامههاى ناصر الدین شاه،اشاراتى هست که پشیمانى او را از قتل امیرکبیر مىرساند و به هر صورت مىتوان گفت که قتل آن مرد بزرگ، بزرگترین ضایعهى جبرانناپذیرى بود که به حیات سیاسى و اجتماعى ایران وارد آمد و محققا بقاى امیر بر سر کار،صفحهى جدیدى در تاریخ حیات ملى ایران باز مىکرد و اصلاحاتى که آن مرد بلندهمت آغاز کرده بود اگر به دست ...
«چارلز.سی.هارت» وزیر مختار آمریکا در تهران در ششم آذر 1310 در نامه ای به وزارت خارجه کشورش وضعیت مرحوم سید حسن مدرس را توصیف کرده است. در این نامه که بعد از تبعید مدرس به خواف (16 مهر 1307) و قبل از شهادت وی (10 آذر 1316) نوشته شده، آمده است:
این تمرکز در چند شهر ایران اتفاق افتاد مثل اصفهان و تهران و نیروی کار و نیروی جوان و نیروی فعال؛ و آدم های خوش فکر و سرمایه می آمدند به این چند نقطه و بقیه کشور فراموش می شد و این عدم تعادل فضای اقتصاد کشور را ایجاد می کرد.
حسینقلیخان پسر هفتم میرزا آقاخان نوری، صدراعظم ناصرالدین شاه، و مادرش دختر زکیخان سردار اسعد بود . او در صفر 1265 هق به دنیا آمد. تحصیلات علوم متداوله و خط را نزد پدر و معلمین آموخت. حسینقلیخان ده ساله بود که پدرش از صدراعظمی عزل و تبعید شد و در هفده سالگی پدر خود را از دست داد...
بنا بر گواهی اسناد برجای مانده یکی از فاسدالاخلاق ترین نخست وزیران دوران حکومت پهلوی دوم شخص هویدا بود، اما جالب است بدانید که وزرای وی نیز دست کمی از وی نداشتند به نحوی که شاید بتوان ولیان را گُل سرسَبَد آنان دانست!