امروزه بسیاری از مفاهیم مراسم های غربی جایگزین سنت های ایرانی و اسلامی شده است و آنچنان جا خشک کرده که گویی از ابتدا در تاریخ این کشور همین سنت وجود داشته است. یکی هم سنت حلقه و نشان که قبلا شکل و شایلی دیگر داشت...
امروزه بسیاری از مفاهیم مراسم های غربی جایگزین سنت های ایرانی و اسلامی شده است و آنچنان جا خشک کرده که گویی از ابتدا در تاریخ این کشور همین سنت وجود داشته است. یکی هم سنت حلقه و نشان که قبلا شکل و شایلی دیگر داشت:
«دوشیزدگان نیز در ایام نامزدی، قالیچه های بسیار نفیسی می بافند و آنها را به عنوان جهیز با خود به خانه شوهر می برند. این قالیچه به عنوان حلقه طلایی است که اروپائیان در موقع ازواج با هم مبادله می کنند و باید همیشه با خود داشته باشند. زن ایرانی هم مادامی که زنده است، نمی تواند چنین فرشی را که به خانه شوهر آورده است، از خود دور نماید. این فرش نامزدی، هنرمندی قابلیت دست عروس را می رساند.»1
1-میتر مهرآبادی، زن ایرانی به روایت سفرنامه نویسان فرنگی، تهران، نشر آفرینش، 1386، ص 213