معتقد بودند که فرد مقروض مجبور است همواره دروغ بگوید. مغان و آموزگاران به کودکان می‌آموختند که دروغ نگویند، وام نستانند، بدکاری و ستمگری روا مدارند
۱
اهتمام خانواده های ایرانی به تربیت و پرورش کودکان
از مذمت دروغگویی تا رعایت حقوق مردم و جامعه
از دیرباز مردم ایران به تربیت و پرورش کودکان اهمیت زیاد قائل بودند. تربیت صحیح فرزندان چه در دوران قبل از اسلام و چه در دوران اسلامی، نزد خانواده های ایرانی یک وظیفه مهم بر دوش والدین بود. ایرانیان باستان به اطفال خود از سن 5 تا20 سالگی سه چیز می‌آموختند. سوارکاری، تیراندازی و راستگویی. دروغگویی را بدین‌ترتیب عیب می‌دانستند؛ دروغگو به دوزخ می‌رود. پس از آن قرض‌داری را زشت‌ترین مـعایب مـی‌دانستند.زیرا معتقد بودند که فرد مقروض مجبور است همواره دروغ بگوید. مغان و آموزگاران به کودکان می‌آموختند که دروغ نگویند، وام نستانند، بدکاری و ستمگری روا مدارند. میهن و پادشاه خود را دوست بدارند، وفادار و مردم دوسـت بـاشند، می‌خواره و شکمباره و گدامنش و ژنده و چرکین بار نیایند. به آنان یاد می‌دادند که در معابر آب دهن نیفکنند، در آبها و رودها قضای حاجت ننمایند و در معابر چیزی نخورند. به اندازه بخورند و بنوشند، احترام پدر و مـادر را نـگاه دارند .بنا به گفته هرودوت هیچ پارسی تا به‌حال پدر و مادر خود را نکشته است و اگر چنین حادثه‌ای روی داده باشد حتما آن فرزند از تخمه آن پدر نبوده است. آنها باید پدر و مادر و پیران خاندان را احـترام کـنند.
منبع: هرودوت، تاریخ هرودوت، ترجمه دکتر هادی هدایتی، انتشارات دانشگاه تهران،1339،ج 1، ص 136
cafetarikh.com/news/48859
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.