سیستم قضایی حکومت پهلوی گرچه نحوه محاکم تخطیکاران را مشخص کرده بود؛ اما عملاً محاکمه افراد بدون هیچ ضابطه قانونمندی انجام میشد.
سیستم قضایی حکومت پهلوی گرچه نحوه محاکم تخطیکاران را مشخص کرده بود؛ اما عملاً محاکمه افراد بدون هیچ ضابطه قانونمندی انجام میشد. چنانچه در برخی از محاکمات افرادی بیگناه به راحتی کشته میشدند و افراد به ظاهر تخطیکار نیز بدون رسیدگی به جرم خود، به راحتی مجازات میشدند:
«وقتی قوای سلماس سرهنگ یوسف خان فرمانده خود را قطعه قطعه کرده بود و رئیس تلگراف محل حسبالمعمول گزارش آن را محرمانه و فوری به مرکز داده بود، رضاشاه به سرلشکر خزاعی که در آن ناحیه ماموریتی داشت تلگرافی دستور داده بود که نظامیانی را که در سلماس فرمانده خود را کشته و میخواهند از مرز خارج شوند. دستگیر و دادگاه صحرایی تشکیل دهند و آنها را به اعدام محکوم سازند. عدهای موفق به فرار و جمعی دستگیر شده بودند. روز اول پنجاه و چهار نفر از دستگیر شدگان را در دادگاهی به ریاست سرلشگر خزاعی محاکمه و به اعدام محکوم کرده بودند. و رضاشاه نیز دستور اجرای حکم را تلگرافی داده بودند. این عده را دسته جمعی به باغی برده و در جلو رگبار مسلسل گذاشته بودند. وقتی نعشها را شمرده بودند، معلوم شده بود که به جای پنجاه و چهار نفر، شصت و یک نفر را کشتهاند و در اثر عجلهای که شده بود. هفت نفر را اضافی کشته بودند. این کار اگر چه بر خلاف بود، ولی انتشار آن خیلی در نظم قشونی که از هم گسیخته بود تاثیر داشت.»
منبع: احمد امیراحمدی، خاطرات نخستین سپهبد ایران، غلامحسین زرگرینژاد، تهران، مؤسسه پژوهش و مطالعات فرهنگی فرهنگی، 1373، ص 267