ویبرت بلوشر: از داستانی که نواب روزی در حضور من حکایت کرد به خوبی بر می‌آید که خود افراد خاندان قاجار تا چه اندازه از زهر خوردن می‌ترسیده‌اند.
۱
در دوره قاجار استفاده از زهر یا سم، یکی از روش‌های مرسوم جهت کشتن مخالفان بود. در این روش در غذا یا نوشیدنی افراد زهر ریخته می‌شد و آن‌ها مجبور به خوردن آن بودند. همن موضوع باعث شده بود تا شاهان و شاهزادگان قاجاری از ترس اجرای این اقدام از سوی دشمنان خود، از غذاها و یا آب‌های مخصوص استفاده کنند:
«از داستانی که نواب روزی در حضور من حکایت کرد به خوبی بر می‌آید که خود افراد خاندان قاجار تا چه اندازه از زهر خوردن می‌ترسیده‌اند: «وقتی که هنوز در سن جوانی بودم شاهزاده ظل السلطان، یکی از پسران ناصرالدین شاه که به عنوان حاکم در اصفهان زندگی می‌کرد برای مسافرتی کوتاه به تهران آمد و در کاخ گلستان ساکن شد. روزی که او را در آنجا دیدم، بسیار گرم بود و شاهزاده در خود احساس تشنگی کرد. آن وقت معلوم شد که او آب آشامیدنی خود را در تنگی در قفسه‌ای در پسته و قفل شده نگاه می‌دارد و کلید این قفسه را در قفسه قفل شده دیگری می‌گذارد و کلید این قفسه آخری را خود شاهزاده به همراه برمیدارد. زحمات بسیار کشیده شد، ابتدا قفسه دوم و آنگاه قفسه اول گشوده شد. هنگامی که سرانجام آب را از خفا گاه بیرون آوردند، ظل السلطان به رغم تمام این تمهیدات و پیش بینی‌ها از من خواست که پیش از او قدری از این آب بنوشم.»»
منبع: ویبرت بلوشر، سفرنامه بلوشر، ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران، انتشارات خوارزمی، 1369، ص 292
cafetarikh.com/news/49112
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.