عواملی که انحلال جبهه ملی دوم را فراهم آورد، عبارت بود از: عدم انسجام و تشکیلات لازم و نبود یک استراتژی مشخص که مورد توافق همه گروههای شرکت کننده در جبهه باشد، اختلاف در ترکیب سازمان و عناصر تشکیل دهنده آن
بعد از انحلال جبهه ملی که در پی حوادث کودتای 28 مرداد 1332 به وجود آمد، این تشکل سیاسی ملیگرا، در قالبی جبه ملی دوم، سوم و چهارم به فعالیت پرداخت. جبهه ملی دوم، در سال 1339 شکل گرفت؛ اما خیلی زود به دلایل منحل شد. برخی از دلایل انحلال آن عبارت است از:
«بعد از یک دوره رکود، فعالیت احزاب سیاسی در سال ۱۳۳۹ش. به دلیل ایجاد تغییراتی در شرایط سیاسی، اجتماعی و اوضاع بینالمللی و ایجاد فضای باز سیاسی، سران نهضت مقاومت ملی و رهبران برخی سازمانهای سیاسی، با تشکیل دوباره یک سازمان سیاسی که نام آن را جبهه ملی دوم گذاشتند، به توافق رسیدند. این جبهه به رغم آنکه در شرایط داخلی مساعدی وارد صحنه سیاسی کشور شد اما در بهره برداری از قابلیتهای خود ناکام ماند و سرانجام در اوایل سال ۱۳۴۳ ش. منحل شد. عواملی که انحلال جبهه ملی دوم را فراهم آورد، عبارت بود از: عدم انسجام و تشکیلات لازم و نبود یک استراتژی مشخص که مورد توافق همه گروههای شرکت کننده در جبهه باشد، اختلاف در ترکیب سازمان و عناصر تشکیل دهنده آن و هم چنین اختلاف در موضع گیری در برابر رژیم شاه، به طوری که جناح رادیکال مذهبی به رهبری مهندس بازرگان، آیت الله طالقانی و یدالله سحابی که نهضت آزادی ایران را تأسیس کردند، معتقد به برخورد علنی و مستقیم با شاه بود و جناح محافظه کار که شامل اکثریت اعضای آن بود، به انتقاد ملایم به دربار بسنده میکرد.»
منبع: علیرضا زهیری، عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک، تهران، دفتر نشر و پخش معارف، 1379، ص 146