واقعه فیضیه به روایت شهید اسلامی

واقعه فیضیه قم از جمله حوادثی است که بسیاری از مردذم، علما و روحانیون به طور مستقیم شاهد آن بودند. تمام روایاتی که از این حادثه نقل شده است حکایت از اقدامات وحشیانه رژیم دارد. یکی از این روایت‌ها مربوط به شهید محمدصادق اسلامی است:

«شهید اسلامی که خود از جمله شاهدان واقعه فیضیه بود در خاطرات خود می‌گوید: در دوم فروردین که مصادف با شهادت امام صادق (ع) بود شاه دستور داد برای سرکوب و مرعوب ساختن روحانیت به مدرسه فیضیه حمله شود. ما در آن روز مردم را تشویق کردیم که در مراسم عزاداری شرکت کنند بسیاری از بازاری‌ها در قم بودند. ما در همان میدان مقابل صحن نزدیک مدرسه فیضیه بودیم که حمله شروع شد و ما شاهد و ناظر عربده‌جویی‌های عوامل شاه بودیم. با سرکوب مردم عزادار و طلاب مدرسه فیضیه توسط عمال رژیم پهلوی یاران امام خمینی با تصور اینکه مقصد بعدی کماندوهای رژیم بیت امام می‌باشد با تجمع در منزل ایشان به حفظ و حراست از آن منزل پرداختند. «حالا شب شده، آنها قرآن و کتاب‌ها را هم وسط حیاط ریختند و آتش زدند. مردم وحشت کرده بودند. آنهایی که کارهای سیاسی کرده بودند به در خانه مراجع رفتند. در خانه مراجع بسته بود! آمدند در خانه امام. در خانه امام باز بود و آمدند تو و به امام خبر دادند که مقصد بعدی منزل شماست و بعد در خانه امام را هم بستند که پلیس حمله نکند و خانه امام نیاید امام خیلی ناراحت شدند و فرمودند در را برای چه می‌بندید؟ در را باز کنید و کسی اینجا نماند گفتند نه، آقا آسیب می‌بینید. اینها وحشی هستند. زدند، کشتند. امام فرمودند: اگر در را باز نکنید خودم می‌روم مدرسه فیضیه و..... دوستان قسم و آیه خوردند و جلوی پای امام را گرفتند و گفتند باشد در را باز می‌کنیم. آقای عراقی در زیر زمین ماند تا از امام دفاع کند و دوستان در کوچه مواظب بودند. امام آنجا یک صحبتی کردند. این صحبت امام یک روحیه ای به مردم داد فرمودند مثل روز عاشورا، اینها رفتنی هستند. ما مقابله خواهیم کرد و شما مثل یاران حسین (ع) باشید مقاومت کنید نترسید شجاع باشید...»

منبع: علیرضا اسلامی گیلانی، تاریخ شفاهی زندگی و مبارزات شهید محمدصادق اسلامی (شهید مکتب روح‌الله)، تهران، موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1394، ص 92