سید ابوالفضل رضوی اردکانی در خاطرات خود آورده است: مدرسه آقاباباخان، مرکز فعالیت سیاسی ما بود که در آنجا بیشتر به تکثیر و رونوشت اعلامیههای امام و علما یا تکثیر نوار میپرداختیم
در دوره حکومت پهلوی، سازمانها و نهادهای متعددی به مبارزه علیه حکومت مشغول بودند. مدارس با اقدامات مختلفی به انتشار اخبار و اعلامیههای مربوط به امام مبادرت میکردند. مدرسه آقاباباخان شیراز، نمونهای از مدارس فعال سیاسی است که در دوران مبارزات اسلامی نقش پررنگی داشت:
«مدرسه آقاباباخان، مرکز فعالیت سیاسی ما بود که در آنجا بیشتر به تکثیر و رونوشت اعلامیههای امام و علما یا تکثیر نوار میپرداختیم و کارها را با تنی چند از دوستان به ویژه آقای صفاری که آن زمان جوانی پرشور و خوش خط بود، انجام میدادیم و سپس آنها را به طور مخفیانه پخش میکردیم ساواک که بو برده بود چند بار به مدرسه هجوم آورد و با لطف الهی موفق به دستگیری نشد و هنوز درست سرنخ فعالیت ما را نمیدانست و افراد را نمیشناخت. یادم هست در ورودی مدرسه آقاباباخان دو دالان داشت، زمانی که مأموران به مدرسه ریختند و از دالان سمت راست وارد شدند و من از دالان سمت چپ آن فرار کردم آنها به اتاق من ریختند و جز چند عکس شاه که با قلم به شکل مسخره ای دستکاری کرده و برایش ریش و سبیل گذاشته بودم چیزی نیافتند این عکسها همان تمبرهای پست زمان شاه بود. ناگفته نماند که عناصر نفوذی که گاهی از خادم مدرسه یا مأمور مخفی ساواک و به ظاهر طلبه ،بودند گزارش مرا میدادند مرحوم حاج شیخ محمدعلی موحد (مدرس مدرسه مردی متدین و متعصب و قلباً ضد شاه و رژیم بود ولی خیلی احتیاط میکرد. او سعی میکرد مدرسه را به هر نحو ممکن از هجوم ساواک و مأموران حفظ کند؛ چون میترسید مدرسه را تعطیل .کنند روحیه سازش ناپذیری او در ما مؤثر بود؛ خدا رحمتش کند»
منبع: سید ابوالفضل رضوی اردکانی، خاطرات سیدابوالفضل رضوی اردکانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، صص 32- 33