جدال نمایشی دو حزب بر سر انتخابات

بعد از کودتای 28 مرداد، شاه سیستم دو حزبی را به تقلید سیاسی از کشورهای غربی انتخاب کرد و نمایندگان مورد اعتماد خود را در راس آن دو حزب قرار داد. جالب آنکه علیرغم آنکه هر دو حزب و اعضای آن توسط شاه انتخاب شده بودند اما در زمان انتخاب دولت، انتخابات نمایشی به راه می‌انداختند و از هر دوز و کلکی نیز برای سبقت گرفتن در نمایش خود استفاده می‌کردند:

«تعریف کرد که می‌دانی در مملکت دو حزب درست شده: علم رئیس حزب مردم شده و اقبال رئیس حزب ایران نوین و حالا موقع انتخابات است. این‌ها شهر‌ها را بین خودشان تقسیم کرده‌‌‌اند شهر بهشهر مال علم و حزب اوست و شخصی که تو اخراج کردی نماینده علم است که کارگر‌ها را پای صندوق ببرد تا به نماینده علم حزب مردم رای دهند من هم که با اقبال میانه خوبی ندارم وقتی علم شنید که نماینده‌اش از کارخانه اخراج شده و از رفتن به بهشهر هم ممنوع شده رفته به شاه شکایت کرده که این کار به دستور اقبال انجام گرفته تا نماینده بهشهر از حزب مردم انتخاب نشود شاه هم از اقبال پرسیده چرا این کار را کردی. او اظهار بی‌اطلاعی کرده است خلاصه اینکه در نظر شاه و اقبال و علم اینطور وانمود شده که من یعنی شریف امامی به تو نیازمند این دستور را داده ام تا تا بین علم و شریف امامی به هم بخورد.»

منبع: علی اصغر سعیدی، تکنوکراسی و سیاستگذاری اقتصادی در ایران به روایت رضا نیازمند، تهران، انتشارات لوح فکر، 1397، ص 110