ورود امام خمینی به ایران در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، نقطه عطفی در تاریخ ایران و انقلاب اسلامی بود. این رویداد، پس از سال‌ها تبعید و مبارزه، سرآغاز تحولات بنیادینی در ساختار سیاسی و اجتماعی ایران شد.
12 بهمن روزی مهم و سرنوشت ساز در تاریخ ایران به شمار می‌رود. حضرت امام خمینی(ره) پس از سال‌ها دوری و تبعید و رهبری مبارزه با رژیم پهلوی، امروز وارد تهران شدند.
با مسجل شدن بازگشت امام خمینی (ره) پس از سال‌ها تبعید به کشور، مردم از روزهای قبل خود را برای استقبال از ایشان آماده کرده بودند، این سند شور و هیجان عمومی در شهر قم را نشان می‌دهد
با ورود امام به کشور، میلیون‌ها نفر از مردم از سراسر کشور به استقبال او رفتند. سیل جمعیت به اندازه‌ای بود که برخی صحبت از احتمال درگیری‌ها با خشونت بالا می‌دادند. اما برخلاف تصورات پیش آمده سیل عظیم جمعیت نه تنها هیچ‌گونه درگیری به وجود نیاورد؛ بلکه جمعیت به صورت منظم از امام استقبال نمودند.
گروهی در نوفل لوشاتو با نظر ابراهیم یزدی، پیشنهاد می‌دهند که این امر به مجاهدین خلق (منافقین) سپرده شود، اما با مخالفت آیت‌الله مطهری، محسن رفیق‌دوست و محمد بروجردی روبه‌رو می‌شوند.
پس از سخنرانی امام خمینی در رابطه با قانون کاپیتولاسیون و هراس حکومت از تکرار حماسه پانزده خرداد رژیم تصمیم بر تبعید ایشان می‌گیرد و در شب 13 آبان خانه ایشان را با صدها کماندو و چترباز مسلح محاصره نموده و پس از دستگیری ایشان را به تهران منتقل می‌نماید و مستقیما به فرودگاه مهرآباد می‌برند و از آنجا با هواپیما به ترکیه منتقل نمودند...
