بر اساس این سند خسروانی در مقابل تعریض نکردن یک جاده، چند میلیون تومان پول رشوه گرفته است. در بخشی از این سند آمده است: «موقعی که دبیر کل حزب اکثریت که بدون داشتن سواد و شخصیت اجتماعی و سیاسی به چنین مقامی رسیده دزد و رشوهخوار از کار درآید چگونه میتوان چنین حزبی را پاسدار انقلاب نامید.»
اختلاس از مهمترین فسادهای اقتصادی مسئولین حکومت پهلوی محسوب میشد. این نوع از فساد در اشکال و انواع مختلف صورت میگرفت. یکی از شکلهای رایج اختلاس و فساد، دریافت و یا اختصاص هزینههای کلان برای طرحهای اقتصادی بود که در نهایت تنها بخش کمی از آن صرف طرحها و یا پروژههای مربوطه شده و مابقی آن به جیب مسئولین میرفت
این و امثال اینگونه اختلاسات که در توالی و تکرر است، مادامی که بودجه کشور ثابت و یک موازنه مالیه متقن و قطعی نداریم، مادامی که یک دیوان محاسبات منتظمی نداریم، مادامی که واردات و مصارفات دولتی از روی قوانین معینه استحصال و توزیع نمی شود...
اردشیر زاهدی دربارهی میزان ثروتی که شاه موفق به انتقال آنها به خارج از کشور شد، چنین نوشته است: «دادستان تهران در زمان شریف امامی، فهرست دقیقی از افرادی که پولهایی را بهشکل ارز خارج کرده بودند، استخراج کرد. در میان این فهرست، شخص اعلیحضرت تا آن زمان ۳۱میلیارد دلار از کشور خارج کرده بود.»