در دوره قاجار، بارها ایران با بیماریهای همهگیر و مسری مواجه شد. این بیماریها که به دلایل مختلف روی میداد، در کمبود پزشک و تجهیزات پزشکی امروزی، جان بسیاری از انسانها را میگرفت. مردم نیز به دلیل عدم آگاهی و عدم دسترسی به هر گونه امکانات، چارهای جز فرار نداشتند.
در سال های 1830-1831 طاعون وحشتناکی در گیلان شیوع پیدا کرد که سه چهارم جمعیت آن را نابود کرد و سبب کاهش جمعیت شهر شد. همه آنهایی که به کوه های مجاور فرار نکرده بودند نابود شدند...
اولین اتوبوس در ایران توسط یک تاجر بلژیکی در شهر رشت به کار گرفته شد، اما به مرور زمان و با توجه به میزان کرایه، سودآوری و زیر ساختهای حمل و نقل توجیه اقتصادی آن رد شد و به همین دلیل اتوبوس به کار گرفته شده به یکی از تجار ایرانی به نام (معین التجار) فروخته شد.
مظفرالدین شاه قاجار را در باغ مدیریه قدیم رشت در سال ۱۳۲۰ هجری قمری نشان می دهد.آنکه در کالسکه نشسته مظفرالدین شاه وایستادگان در کنار او ،اولی محمد ولی خان خلعتبری تنکابنی سپدار اعظم (حاکم وقت گیلان) و دومی عبدالحسین خان فومنی ملقب به سردار همایون و مدیر الملک (صاحب باغ مدیریه رشت) میباشد.مرحوم مدیرالملک از حاکمان منطقه ی فومن در دوره قاجار بود