در دوره قاجار و با گسترش روابط ایران با کشورهای خارجی، به تدریج شاهد احداث سفارتخانه‌های متعدد در تهران هستیم. بر این اساس، چندین ساختمان سفارت در ایران احداث شد که هر کدام از لحاظ ظاهری، معرف فرهنگ و سلیقه آن کشور بودند

در دوره قاجار، خانه‌ها دارای حمام شخصی نبودند. یعنی حمام‌ها، حالت عمومی داشتند و در هر کوچه .و گاه در هر شهر تنها یک یا چند حمام وجود داشت. این ویژگی باعث شده بود تا حمام‌ها از نظر نظافت و حتی ساختار و آداب مربوط به آن، وضعیت خاصی داشته باشند.

در دوره قاجار، به مانند امروز نانوائی و محل پخت نان وجود نداشت. بنابراین بسیاری از خانواده‌ها مجبور بودند در خانه نان بپزند. نان پختن با شرایط خاصی همراه بود و در برخی از روزها یا ماه‌ها از جمله ماه رمضان اهمیت بیشتری می‌یافت. بایندر در سفرنامه خود گزارشی از این رسوم قاجاری آورده است.

در دوره قاجار و در برخی از شهرها همچون کرمانشاه، هنگام غروب، مراسمات خاصی برگزار می‌شد. یکی از این مراسمات، نواختن آهنگ یا موسیقی‌های محلی بود که با اهداف مختلفی به صدا درمی‌آمدند. در خاتمه و در هنگام محو شدن خورشید نیز، توپی شلیک شده و اینگونه با غروب آن روز وداع می‌کردند