بیستم دی سال 1230 هجری خورشیدی سالروز شهادت امیرکبیر صدراعظم مقتدر و سیاستمدار بزرگ ایران زمین است. پیش درچنین روزی میرزا تقی خان فرهانی ملقب به امیرکبیردر حالی که تنها چهل وچهار بهار را تجربه کرده بود ، به دستور ناصرالدین شاه توسط علی خان فراش درحمام فین کاشان به شهادت رسید.
امیرکبیر برای پیشرفت ایران همتی مضاعف داشت. این روایت را نه یک ایرانی بلکه حتی یک انگلیسی، نیز تایید می کند. سفیر انگلستان در زمان صدارت امیرکبیر که به همراه او و شاه به اصفهان سفر کرده است، در خاطرات خود بر این نکته تاکید می کند که اصفهان در زمان امیرکبیر با اصفهان سابق متفاوت شده است.
بدون تردید دوران صدرات امیرکبیر در زمان سلطنت قاجاریه، به عنوان نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران محسوب می شود و اقدامات اصلاحی وی می توانست در روند نوسازی ایران در ابعاد مختلف تاثیر گذار باشد و این کشور را در مسیر توسعه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی قرار دهد. امری که به خاطر توطئه های داخلی و خارجی با قتل امیر کبیر ناتمام ماند.
میرزا علی اصغر اتابک اعظم «از صدراعظم های مطرح و قابل ذکر دوره قاجار است. او فردی باهوش، پرهمت و بااراده، چرب زبان، قدرطلب و دارای رفتاری ملایم بود که به مدت 16 سال صدراعظمی ایران را به عهده داشت.
در تـاریخ سـیاسی معاصر ایران(دوران سلطنت قاجارها و پهلویها)، میان مدت زمان صدارت یک فرد و تملق و چاپلوسی وی ارتباط مستقیمی وجود داشت. افراد صاحب شأن،فکر و عقیده مدت زمان کوتاهی مدیریت و وزارت کرده و خیلی سریع حذف شدهاند.
برای امیرکبیر این افتخار بس است که در زمان او هیچ یک از همسایگان نتوانستند در امور داخلی ایران دخالت کنند و یا به حقوق سیاسی آن تجاوز نمایند. در حالی که در دوران صدارت سپهسالار حرارت انگلیسی دوستی به حدی بالا گرفت...
علیرغم تغییراتی که ناصرالدین شاه در ترکیب و ظاهر ساختار این نهاد اعمال نمود؛ اما مقام صدارت در این دوره نیز مقامی مهم تلقی میشد. میتوان این ادعا را از قدرت صدراعظم های این دوره و اقداماتی که انجام دادند، تشخیص داد...
به شما چه که این امین السلطان در تمام صدارت خود به این ملت و مملکت خیانت کرد و تمام حقوق این ملت را از روی شهوت رانی محض جلب منافع شخصی و هوای نفسانی از دست داد و کلیه خرابی ]که[ امروزه مشاهده می شود آثار خیریه اوست.
در سال ۱۲۶۸ قمری، میرزا آقاخان نوری که لقب اعتمادالدوله را داشت به صدارت رسید. او اصلاحات امیرکبیر را بازایستاند و کارگزاران او را برکنار و خویشان و آشنایان خود را بر سر کار نهاد. همچنین مستمری کسانی که در زمان امیرکبیر از ایشان باز گرفته شده بود باز به راه گشت.
تا قبل از تعطیل کردن «ماشین دودی» در سال 1341، یکی از مهمترین تفریحات مردم سفر به حضرت عبدالعظیم(ع) در شهرری بود و با پرداخت اندکی پول، یک خانواده در باغهای اطراف حرم بیتوته کرده و «از یک کرشمه دو کار برمیآمد»؛ هم فال بود و هم تماشا، هم زیارت فراهم بود و هم سیاحت. برای همین بسیاری از خانوادههای قدیمی، این مسافرت یک روزه را یکی از بهترین خاطرات ...