شاپور بختیار در سال 1293 در جنوب غربی ایران و از پدری به نام محمدرضا (معروف به سردار فاتح) و مادری به نام نازبیگم به دنیا آمد. خانوادهٔ او از طوایف ایل بختیاری بودند. پدربزرگ مادری بختیار، نجفقلی صمصامالسلطنه، دو بار در 1912 و 1918 به نخستوزیری رسیده بود.
نامه رسمی نصرت الله معینیان رئیس دفترمخصوص محمدرضاپهلوی به امیرعباس هویدا نخست وزیر مبنی برابلاغ فرمان انتصاب ارتشبد فریدون جم به سمت سفیرمحمدرضاپهلوی در مادرید
دولت شوروی که پس از انعقاد قرارداد 1919 بین ایران و انگلستان به شدت به حکومت ایران بدگمان شده بود و آن را اساساً وابسته به امپریالیسم انگلستان می دانست و گردانندگان نظام قاجاری را گروهی آریستوکرات فئودال به شمار می آورد؛ به حکومت رضاخان و رژیم فئودال – بورژوازی پهلوی روی خوش نشان داد ...
غرب زدگی، مصرف زدگی و تجمل گرایی از خصیصه های بارز دربار پهلوی بود. درباری که به گواه اسناد ساواک بیشتر لوازم مورد نیاز خود را از غرب و لوکس ترین فروشگاههای دنیا وارد می کرد. سند لیستی از سفارشهای دربار در سال 1351 را نشان میدهد. این اقلام خریداری شده شامل نعلبکی، فنجان قهوه و گیلاسهای شامپاین و شراب میباشند. موسسهای که این وسایل از آن میبایست ...
بدون شک عصر حکومت خاندان پهلوی در ایران را می توان به سیاه ترین دوران مطبوعات و آزادیهای سیاسی و اجتماعی تعبیر نمود. یکی از ویژگیهای بارز این دوران وجود احزاب فرمایشی و دستوری و در نتیجه ایجاد جریانهای رسانه ای و مطبوعاتی حامی این احزاب فرمایشی بود. در سند ذیل لیست روزنامه های طرفدار حزب ایران نوین(حزب محبوب محمدرضاشاه) منتشر شده است.
یکی از ویژگیهای حکومتداری خاندان پهلوی ، اتکاء آنها به جمعیت اراذل و اوباش و به اصطلاح لمپنها بود. درواقع بعد از کودتای 28 مرداد 1332 که به نوعی محمدرضا شاه پهلوی، تاج و تخت خود را مدیون اوباشی همچون شعبان بی مخ می دانست، این گروه همواره به عنوان یکی از مدافعان اصلی خاندان سلطنتی محسوب می شدند. در سند ذیل و بنا به گواه اسناد ساواک گروهی از اراذل ...
از اول که در این مبارزات وارد شده ایم همیشه گفتهایم که شاه وقتی موضعش قانونی است که بر طبق قانون اساسی سلطنت بکند نه حکومت. و در ماده دوم هم برای اینکه هر ابهامی را رد کرده باشیم، تصریح کردهایم تا وضع بدین کیفیت باشد ما از شرکت در هر نوع حکومتی معذور خواهیم بود ...
یکی دیگر از اقدامات منفی حزب توده در جریان تحولات ایران معاصر را می توان به موضع گیری منفی حزب توده؛ نسبت به نهضت ملی شدن صنعت نفت و نقش مرموزانه این حزب در جریان براندازی دولت مصدق طی کودتای 28 مرداد 1332 اشاره نمود...
و بدین ترتیب انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی با تقدیم هزاران شهید و مجروح به پیروزی رسید و از روز 23 بهمن 1357 دولت موقت انقلاب، که در 15 بهمن از سوی امام خمینی تعیین شده بود، رسماً فعالیت خود را آغاز کرد...
من در قسمت بار هواپیما بودم؛ دور از چشم قرار داشتم. وقتی آن گروه از هواپیما پیاده شدند من هم با آنها بیرون آمدم . با یکدیگر به گفتگو و گپ زدن پرداختیم و ظاهرا خود را سرگرم قدم زدن نشان دادیم. در همین موقع ناگهان به سمت اتومبیلی رفته و سوار شدم.
روز هفتم آبان سال 1305 هجری خورشیدی آیت الله سید حسن مدرس از یک ترور که توسط عوامل رضاخان پهلوی برنامه ریزی شده بود جان سالم به در برد . در این حادثه دست کم چهار گلوله به دستان مدرس اصابت کرد
یک بار دبیر شرقی سفارت انگلیس در دیدار با مخبرالسلطنۀ هدایت گلایه کرده و پرسیده بود: «آیا وقتی که انسان میبیند که خود دربار سلطنتی این شایعات را پخش میکند که انگلیسیها علمای قم را بر ضد دولت تحریک میکنند...
حسن زاهدی اظهار داشت: حقیقت این است که دوستان میگویند که هر وقت ما به منزل تیمسار میرویم در آنجا زنهای ناشناس و هرزه را مشاهده میکنیم که با شخصیت ما مغایرت دارد و احتمال دارد که آنها ما را شناخته و بعداً مزاحمت برای ما ایجاد کنند.
مهندس روحانی و دکتر نهاوندی جلسات بزم ماهانه با هم دارند و در این جلسات همه با رفیقههای خود شرکت میکنند و به بادهگساری میپردازند. در این جلسات بزم، این عده تصمیم گرفتهاند از یکدیگر کاملاً حمایت کنند و فقط شاهنشاه را بشناسند و جز دستورات شاهنشاه برنامه کسی را مورد اجرا قرار ندهند.
و نظر به اطمینانی که گودرزی به دکتر داشته در برابر سؤال از هویت مریض نامبرده را فرزند والاحضرت حمیدرضا معرفی و اظهار میدارد که سرپرستی وی را شاهنشاه شخصاً عهدهدار هستند. متأسفانه معتاد گردیده است و قرار است در بعدازظهر این روز هم جهت مراقبت به «شاه مزرعه» متعلق به گارد شاهنشاهی اعزام گردد. و با این ترتیب موضوع خاتمه میپذیرد.
سران کشورهای ایران، پاکستان و ترکیه در حاشیه برگزاری کنفرانس پیمان سنتو در کراچی (5/10/1347) 1.اردشیر زاهدی 2. سلیمان دمیرل (نخستوزیر ترکیه) 3. احسان صبری (وزیر خارجه ترکیه) 4. محمدرضا پهلوی 5. محمد ایوب خان (رئیس جمهور پاکستان)