یکی از علل عدم موفقیت حکومت پهلوی در عرصه کشاورزی و اصلاحات ارضی، توجه بیش از اندازه به نفت و درآمدهای آن بود. این موضوع تأثیر بسزایی بر روند صنعتی شدن داشت و مشکلاتی را در عرصه کشاورزی نیز ایجاد کرد.

شهید دکتر مصطفی چمران به عنوان یکی از ماندگارترین و تاثیرگذارترین چهره ها و شخصیت های مکتب انقلاب اسلامی مطرح می باشد که با برخورداری از یک شخصیت چندبعدی گامهای موثری در تقویت و اعتلای گفتمان انقلاب اسلامی در ورای مرزهای جمهوری اسلامی ایران داشت. شهید چمران علی رغم برخورداری از استعداد و نبوغ علمی در زمینه الکترونیک و فیزیک ، توان بالایی در طرحریزی ...

ناصرالدین‌شاه قاجار سه بار در طول سلطنت خود اقدام به سفر به کشورهای اروپایی کرد، اولین سفر در سال ۱۲۹۰ هجری قمری (۱۸۷۳ میلادی)، دومین سفر در سال ۱۲۹۵ هجری قمری (۱۸۷۸ میلادی) و سومین سفر از ۱۳۰۶ تا ۱۳۰۷ هجری قمری (۱۸۸۹ میلادی) بوده است.

میرزا حسین واعظ تبریزی خطیب و مشروطه خواه تبریزی و نایب رئیس انجمن این شهر بود. سخنرانی‌های وی نقش عمده‌ای در تشویق مردم تبریز در جریان انقلاب مشروطه ایفا کرد.

دربار پهلوی هم پر بوده از رقابت های زنانه که گاها باعث ایجاد چالش‌هایی در روند اداره کشور می شده است. در یکی از سال‌های اوائل دهه 1970 مشاجره‌ای خصوصی میان شاه و اشرف در گرفت.

چپاول و غارت اموال عمومی توسط خاندان پهلوی تنها به امور تجاری و مبادله کالا محدود نبود، بلکه ولع و طمع سیری‌ناپذیر آنها گاه تا تصرف یک شهر یا روستا نیز پیش می‌رفت.

در اوایل دهه 40، حزبی با عنوان کانون ترقی روی کار آمد. این حزب که با رهبری منصور روی کار آمده بود کاملاً مطیع دربار بود. با این حال علیرغم این شرایط، برخی از سران این حزب شایعاتی پیرامون این حزب مطرح کردند که حاکی از میزان وابستگی حکومت شاه به آمریکا بود.

ماجرای فسق و فجورهای خاندان پهلوی تنها به محمدرضا شاه و اشرف خواهرش باز نمی گردد. بلکه برادران و خواهران دیگر وی نیز اقداماتی انجام داده‌اند که در تاریخ این رژیم ثبت شده و به طور مکرر در خاطرات افراد مختلف ذکر شده است.

احمد امیراحمدی از جمله مهمترین فرماندهان نظامی وفادار به رضا شاه بود که نقش مهمی در سرکوب بسیاری از مخالفان داخلی از جمله عشایر داشت. چنانچه برخی او را قصاب عشایر به خصوص عشایر لرستان می‌دانستند.

یکی از نمودهای ساخت استبدادی حکومت پهلوی اول را می‌توان در سیاست‌های اجباری و ناگهانی رضاشاه مشاهده کرد که طی آن بسیاری از افراد مجبور بودند کارهایی را که سنخیتی با فرهنگ عمومی آنها نداشت و برگرفته از فرهنگ غرب بود انجام دهند.

بعد از تصویب کاپیتولاسیون، امام به شدت با این قانون استثماری مخالف کرده و یک سخنرانی آتشین علیه آن ترتیب داد. این سخنرانی که برخلاف انتظار شاه بود، باعث ترس و وحشت رژیم شد.

ثریا اسفندیاری دومین همسر محمدرضا پهلوی سرانجام در سال اسفند 1336 از شاه ایران جدا شد و تا پنج سال بعد از جدایی خود، درباره زندگی خود با شاه سکوت اختیار نمود و حتی در تمام این مدت نیز شایع شده بود که شاه با پرداخت حق السکوت کلانی که به صورت ماهیانه به ثریا پرداخت می شود مانع از سخن گفتن ثریا میشود.

زکی خان، منشاء زیان‌ها و لطمات فراوانی برای خاندان زند بود. خونریزی‌ها و وحشیگری های او، همچنان که کریم خان پیش بینی کرده بود یکی از عوامل مهم نابودی زندیه شد.

​​​​​​​اعتماد الدوله نوری فردی بود که پس از امیر کبیر به صدارت رسید و اوضاع ایران را بر اثر بی کفایتی و منفعت طلبی خود بهم ریخت.

در ادبیات سیاسی محمدرضا پهلوی، نوسازی در مقابل سنت گرایی تعریف و تحدید شده بود. اما سنت ستیزی شاه در پوسته سیاست نوسازی، همانند شمشیر دولبه سبب تشديد مخاصمات اجتماعى و به تـأخير افـتادن توسعه سياسى در ايران شد.

یکی از مسائلی که شاه در سفر خود به آمریکا در دهه 1340 بر آن تاکید کرد، موضوع تهدید کمونیسم و تأثیر آن بر منافع آمریکا در خاورمیانه بود. شاه تصورات خاصی پیرامون نقش ایران در جلوگیری از نفوذ کمونیسم داشت و خطر نفوذ کمونیسم را بسیاری جدی و بااهمیت تلقی می‌کرد.

در آزادسازی خرمشهر جوانان و فرماندهان زیادی شهید شدند که یکی از آنان محمد جهان آرا فرمانده سپاه خرمشهر بود که جایگاه ویژه ای در سازماندهی نیروها و انجام عملیات های مختلف داشت. او از همان آغاز جنگ خود را برتر از مردم ندانست و ابتدا نیروها را به میدان نفرستاد بلکه دوشادوش مردم از شهر دفاع کرد.

تمامی روابط، دیدارها و تعاملات حکومت پهلوی و رژیم صهبونیستی به صورت سری و محرمانه انجام می گرفت. موضوعی که اسدالله علم در خاطرات خود از سفر اسحاق رابین به ایران از این روابط پنهانی رمزگشایی می کند.

مسئله انتشار بیماری همه گیر وبا در دوران قاجار که با قحطی نان و ارزاق مردم نیز همراه شد از جمله بحران‌هایی بود که در این سلسله بوجود آمد. حکام علنا مباحث آشکار را پنهان می کردند و حتی انتشار وبا را مایه تنبیه مردم می دانستند.

بوریس باژانوف، رئیس دبیرخانه دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی و دستیار استالین، در سال ۱۹۸۳، خاطرات خود را برای اولین بار به صورت کتابی منتشر کرد.