به شهادت بسیاری از مورخان یکی از درخشان ترین اقدامات امیرکبیر را باید سرکوب فتنه باب دانست. در این سرکوب که در نتیجه اش بسیاری از چهره های سرشناش بابی و بهائی اعدام شده اند زرین تاج یا همان قره العین زن زیباروی بابی نیز در خفا اعدام شد. برخی معتقدند امیرنظام بنا به برخی مصالح مملکتی در اسرع وقت این زن مفسد را اعدام نمود.
در واقع در دوره رضاخان، مردم از ناحیه حکومت امنیتی نداشتند؛ از مردم عادی تا وزرای دولت هر لحظه ممکن بود بدون تشریفات رسمی بازداشت، زندان و یا توسط پزشک احمدی به طرز مرموزی کشته شوند . . .
در دوران پهلوی، فرهنگ و شخصیت ضد توسعه حتی در میان نخبگان متجدد نیز رواج داشت و در مقاطعی مانند تشکیل حکومت ملی مصدق که بخشی از طبقه متوسط جدید و تجدد طلبان وارد حلقه نخبگان حاکم شدند نیز ویژگیهای شخصیتی ضد توسعه در رفتار آنان دیده می شود.
سیاست استعمارى انگلستان در هند و آسیاى جنوبى چنان اقتضا مىکرد که با دول مجاور هندوستان،مخصوصا ایران که از لحاظ موقعیت جغرافیایى و دست داشتن به معابر هندوستان و عظمت و قدرتى که در خاورمیانه داشت و بیش از سایر کشورها مورد توجه انگلستان بود،روابط دوستى برقرار سازد . . .
پس از اختلافاتی که میان دکتر مصدق و آیت الله کاشانی افتاد، روابط این دو رهبر بزرگ نهضت ملی شدن نفت تیره شد؛ تا آنجا که در آستانه کودتا شکاف گسترده ای میان این دو نفر افتاده بود. با این حال در روزهای منتهی به کودتا، آیت الله کاشانی به نوبه خود نامه ای به دکتر مصدق نوشت و ضمن هوشیاری او نسبت به کودتا، نوشته ای را برای قضاوت آیندگان به یادگار گذاشت . ...
او یک زن بود اما از بسیاری جهات بسیار خشن رفتار می کرد؛ طنز ماجرا در آن بود که گاهی شاه ماموریت های مهم برون مرزی خود را به او می سپرد و او بود که به دنبال منافع حکومت پهلوی می رفت...
در ایران عصر قاجار سیستم مالیات گیری درستی وجود نداشت. بسیاری از کسانی که باید مالیات هنگفتی می پرداختند از آن طفره می رفتند و برخی دیگر که توان مالیات دهی نداشتند، زیر بار پرداخت آن خم می شدند . . .
رژیم پهلوی با آنکه به خوبی آگاه بود اسلام حربه و ابزاری جهت سرپوش گذاشتن سازمان در برخی از فعالیتهای حزبی است؛ اما درصدد بود با اطلاق و یا به کارگیری اصطلاح «مارکسیسم اسلامی» وجهه و چهره اسلام را نزد مردم مخدوش نماید.
چنانکه از سفرنامه های ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه به اروپا بر می آید در تمام مدت شام که پادشاهان و هیات همراهشان به خوردن مشغول بودند؛ ارکستر درباری با نواهای دل انگیز برای آنان نوا سر می دادنند . . .
در دو ماه محرم و صفر تهران عزاخانه حقیقی بود. از هیچ نقطه و به هیچ بهانه صدای ساز و آواز بر نمی خاست و مجلس سروری برپا نمی شد؛ مگر سلام تحویل که در دو ماه مزبور با تمام کیفیت منعقد می گردید.
ناصرالدین شاه آنچنان که از برخی دستاوردهای وارداتی غرب می هراسید، برخی دیگر را بسیار با علاقه دنبال می کرد. از جمله آنکه به شدت از گسترش روزنامه های آزاد بیمناک بود و می ترسید آنها اساس سلطنتش را بر هم زنند.
مدت زمانی طولانی در ایران وقتی سخن از روابط خارجی به میان می آمد تنها راهکاری که به ذهن می آمد سیاست موازنه مثبت بود؛ در عمل نیز این سیاست در مدت طولانی در عهد قاجار به اجرا درآمد. کم کم اما کسانی آمدند و ایده های دیگری را برای سیاست خارجی به میان کشیدند. از جمله این افراد سیدحسن مدرس بود.
سیدضیاءالدین طباطبایی کودتاچی معروف ایران جمله معروفی دارد که می گوید «دوستی با انگلیسیها حماقت است و دشمنی با آنها جنایت!؟». کشور ایران همواره در طول تاریخ اسیر و قربانی منافع استعماری دولت انگلیس شده است. دولتمردان انگلیسی تحلیل و قضاوت احمقانه ای از ایران و تحولات سیاسی و اجتماعی آن داشته اند که این مدعا به خوبی در دستورالعمل لرد کرزن به جانشین ...
نصرت الدوله فیروز و علی اکبر داور در کنار تیمورتاش از رهبران حزب بودند. عده زیادی از نمایندگان مجلس و وزراء، بازرگانان، اصناف و دولتمردان عضویت این حزب را پذیرفتند و تدریجاً حزب قدرتی یافت
در یکی از اسناد به جای مانده از دوران پهلوی دوم مقامات امنیتی وقت به ارائه گزارشی درباره سوء قصد به حسنعلی منصور پرداخته اند. در یکی از این گزارشها نکات جالبی درباره شعبان جعفری آمده است.
عبدالحسین تیمورتاش یکی از مردان پرقدرت رضا شاه بود که سالها تصدی وزارت دربار را به عهده داشت و چون مورد اعتماد پهلوی اول بود در بسیاری از عزل و نصبها دخالت داشت. وی به دلیل تسلط بر زبان انگلیسی در حوزه روابط خارجی نیز امین خاص رضاشاه بود.