ناصرالدین شاه به هنر نقاشی و طراحی علاقمند بود. چه در زمان ولایتعهدی که در تبریز سکونت و حکومت داشت( قسمتی از دوران ولیعهدی وی) و چه پس از آن که به تختگاه تهران مهاجرت کرد و بر اورنگ نادری تکیه زد، همواره نقاشی زبردست و شبیه سازی خوش ذوق بود.
هویدا وقتی به کاخ رسید با راهنمایی «هدایت ذوالفقاری» آجودان کشیک یکسره به اتاق شاه رفت و ضمن تعظیم بلندبالایی همان جا ایستاد. شاه با لحن مخصوص به سخن درآمد و گفت: هان امیرعباس، چه شده که به این عجله شرفیاب شدهای؟
در تاریخ ۱۹ فوریه سال ۱۹۱۴م، پدر و مادر می پیرستوف، او را با تمبری به ارزش ۵۳ سنت به خانۀ پدر و مادر بزرگش در فاصلۀ ۷۳ مایلی فرستاد. والدین می از مزایای خدمات پستی «پارسل» استفاده میکردند که فقط یک سال بود که شروع شده بود. در سالهای اولیۀ این خدمات، مشتریان و مقامات پستی هنوز نمیدانستند که از آن چگونه استفاده خواهد شد؛ پست کردن کودکان!
رهبر معظم انقلاب دربارهی شهید مفتح میفرمایند: «...تصادفی هم نیست که روز اتحاد دانشجو و روحانی یا حوزه و دانشگاه روز شهادت ایشان قرار داده شده است، چون انصافاً حلقهی وصلی بود متناسب با چنین خصوصیتی...»
در چنین نظامی انتخابات هم وجود دارد اما این انتخابات سرپوشی برای نظام سرمایه سالار و پول سالار است، زیرا شرط پیروزی و حتی شرط کاندیدا شدن در انتخابات پول و ثروتهای کلان است
هاینریش هافمن عکاس، این عکسهای بینظیر آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی را به تصویر کشیده است که همانند هنرپیشههای تئاتری مونولوگ در حال اجرای نقش خود است. هیتلر در این عکسها به صدای سخنرانی خود گوش میکند و همچنین در حالتهای مختلف با گرفتن پزهای در حال سخنرانی به زیبایی تصویر یک دیکتاتور نهفته در وجود خود را نشان می...
رشد تهران به عنوان یک شهر یکصدهزار نفری در سال 1890 میلادی ضرورت ایجاد شکلی از حمل و نقل عمومی را پیش کشید؛ سرویس حمل و نقلی که سبب براه افتادن یک خط درشکه رانی از شرق تا غرب تهران گردید.
«هزار فامیل» یک مفهوم قراردادی است که به دودمانهای حکومتگر ایران در دوران قاجار و پهلوی اطلاق میشود. باید توجه داشت که در ایران «اشرافیت» به معنای اروپایی آن وجود نداشت. ثبات طولانی دودمانهای سلطنتی و نظام ویژه فئودالی در اروپا سبب شد که در برخی کشورهای اروپایی دودمانهای اشرافی چند صد ساله و ریشهدار پدیدار شود.
تجاوز به کشورها و دخالت در امور داخلی دولت ها، از ویژگی هایی محسوب می شود که در ساختار حکومتی کشورهایی مانند آمریکای جنگ افروز و فتنه گر، نهادینه و به یک فرهنگ تبدیل شده است، اما نکته جالب این است که این قبیل اقدامات مداخله جویانه و متجاوزانه تنها هنر دولتمردان امریکایی نیست، بلکه علاوه بر فریب سایر ملت ها به فریب ملت خود و بعضا تجاوز به حقوق آن ها ...
حمایتهای سیاسی-نظامی آمریکا به عراق، که از آغاز جنگ سیری سعودی داشت، در ماههای پایانی جنگی شدت و دامنهی وسیعتر و آشکارتری یافت؛ بهگونهای که اواخر شهریورماه 1366، ایالات متحدهی آمریکا، در حمایت از عراق رسماً با ایران در منطقهی خلیج فارس وارد جنگ شد.