نویسنده تاکید کرده بود که «پس از رضاشاه، ایران از مردان وزین خالی نیست و نمونه بارز آن تیمورتاش.» ارائۀ چنین تصویری از تیمورتاش که او را همعرض شاه نشان دهد، به سود چه کسی بود؟
در بخشی از کتاب آمده است :
وزیر دربار شدن تیمورتاش هم سکویی برای پیشرفتش بود و هم پاشنه آشیل. او در شرایطی که کشور رئیسالوزرا داشت عملاً پس از رضاشاه نفر دوم حکومت قلمداد میشد و صاحب اقتداری افسانهای بود اما همین قدرت و استفادۀ او برای استحکام موقعیت سیاسیاش، بدگمانی شاه را در پی آورد. عزل و گرفتاری تیمورتاش به هنگام لغو «قرارداد دارسی» رخ داد. تیمورتاش از جانب رضاشاه ماموریت یافت کار نفت را فیصله دهد؛ سفری که ناموفق بود، اما در روزنامههای خارجی پر سر و صدا بود. در این مورد مقالۀ روزنامۀ «تایمز بغداد»، که شرحی مبالغهآمیز دربارهاش نوشت، به قول مهدی فرخ، دوست تیمورتاش، حکم «شمشیری از پشت» را داشت. در این مقاله با عنوان «شاه و مستشارانش» که ظاهری تجلیلآمیز داشت، نویسنده تاکید کرده بود که «پس از رضاشاه، ایران از مردان وزین خالی نیست و نمونه بارز آن تیمورتاش.» ارائۀ چنین تصویری از تیمورتاش که او را همعرض شاه نشان دهد، به سود چه کسی بود؟ زمان ثابت کرد دستکم سودی عاید خود او نکرد. اما در کتاب تازه منتشرشده از نقشآفرینی انگلیسها در این برجستهسازی سخن به میان آمده است.