نخستین عکاس ایرانی که بود؟

برخی معتقدند اولین عکاس ایرانی شاهزاده ملک قاسم میرزا است که به روش داگروتیپ بر روی صفحه نقره عکاسی می‌‌کرده است. او بیست و چهارمین پسر فتحعلی شاه بود و علاقه زیادی به کسب مهارتهای تازه داشت.

ملک قاسم میرزا مدتی را در اروپا بسر برد و بعد از ورود به ایران اولین فن عکاسی را در تبریز دایر کرد.

ژول ریشار از جمله کسانی است که برخی اعتقاد دارند او اولین پیشرو عکاسی در ایران بوده است. او معلم زبان فرانسه در مدرسه دارالفنون بود و بعد از مسلمان شد به نام میرزا رضا خان معروف شد.

یکی دیگر از چهره هایی که در برخی از نوشته ها به عنوان اولین عکاس ایرانی از او نام می برند، ناصرالدین شاه است.

ناصرالدین شاه قاجار علاقه فراوانی به عکاسی داشت و این فن را ار یک عکاس فرانسوی به نام فرانسیس کارلهیان فراگرفت. می گویند که ناصرالدین شاه خودش به کار عکاسی، ظهور فیلم و چاپ عکس میپرداخت.

از جمله عکس های معروفی که ناصرالدین شاه از خود به جا گذاشته است، عکسی از مهدعلیا (مادرشاه) و زنان حرمسرایش است. وی به غیر از عکاسی از زنان و سوگلی هایش، از بناها، مناظر، شکارگاه ها، ییلاقات و زندانیان سیاسی عکس می انداخت.

بسیاری از عکس هایی که ناصرالدین شاه از زندانیان سیاسی گرفته در آلبوم خانه کاخ – موزه گلستان نگهداری می شود و جمله «خودمان انداختیم» دیده می شود. اعتماد السلطنه در کتاب خاطراتش بارها به عکاسی توسط شاه اشاره کرده است.