حاکم با دیدن قحطی و حمله های مردم قحطی زده به خانه ی اغنیاء از ترس حمله به ارگ حکومتی، حکومت را به پیشکارش اسماعیل خان نوری واگذار و خود رهسپار تهران گردید...
اگرچه انسان امروز به واسطه پیشرفت علوم تا حدود زیادی بر طبیعت چیره شده است اما هنوز نیز طبیعت می تواند در مواردی انسان را مبهوت خود کند؛ با همه این احوال این سلطه طبیعت در گذشته بسیار بیشتر و بیشتر بود. شیوع بیماری ها واگیردار، هزینه های ناشی از باد و باران و کولاک و خطر حمله حیوانات درنده مواردی در این زمینه است. اما در آن برهه برخی پدیده های خاص طبیعی مثل هجوم ملخ ها نیز روی می داد که می توانست نتایج مهم سیاسی داشته باشد:
«طبق نوشته گیبونز زمانی که محمد میرزا به دستور پدر به قصد سرکوب پسر حسنعلی میرزا شجاع السلطنه به طرف شهر بابک حرکت می کند ایشان در زمان برگشت در قسمت های مختلفی از مسیر خود از جمله روستاهای مجاور سعید آباد سیر جان روستاهای منطقه ی راین و ماهان با ملخ خوارگی مزارع مواجه می گردد ملخ هایی که در بعضی جاها به قدری زیاد بودند که آسمان را تیره نمودند و مزارع را به کلی ویران کرده بودند. در سال 1282 ه.ق.(1865.م) ملخ خوارگی باعث قحطی در کرمان گردید و در این زمان که مصادف با آغاز حکومت کیومرث میرزا بر کرمان بود؛ حاکم با دیدن قحطی و حمله های مردم قحطی زده به خانه ی اغنیاء از ترس حمله به ارگ حکومتی، حکومت را به پیشکارش اسماعیل خان نوری (وکیل الملک) واگذار و خود رهسپار تهران گردید. در سال 1296 ه. ق.، خشکسالی و ملخ خوارگی باعث به قتل رسیدن یحیی خان، کلانتر شهر کرمان و عزل حاکم وقت، غلامرضا شهاب الملک ملقب به آصف الدوله می گردد.»1
1-ریچارد گیبونز، سفرنامهی ریچارد گیبونز: سرکوب شاهزادگان و خوانین یاغی، ترجمه: امید شریفی، تهران، انتشارات ایران شناسی، 1394، ص 63