از جمله اقداماتی که توسط رژیم برای جلب نظر مذهبیون صورت گرفت، ارسال تعداد زیادی عکس بزرگ شاه در لباس سفید احرام (پوشش زائران مکه) به وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی بود، که نمونه ی این عکسها در میدانهای بزرگ شهر نیز آویخته شد.
حکومت پهلوی به خوبی نسبت به حساسیت های مذهبی مردم ایران آگاه بود. برای همین تمام تلاش حکومت بر این بود که شاه و ملکه ررا افرادی مذهبی جلوه دهند. بعلاوه اینکه تلاش می کردند تا بدین شکل غیریتی در مقابل روحانیون ایجاد کنند. در واقع شاه تلاش می کرد تا خود را معیار و مبنای مذهب و مذهبیون معرفی کند و برای این کار به هر وسیله ای متوسل می شد. البته گاهی این تظاهر گاهی کار دست شاه و ملکه می داد:
«از جمله اقداماتی که توسط رژیم برای جلب نظر مذهبیون صورت گرفت، ارسال تعداد زیادی عکس بزرگ شاه در لباس سفید احرام (پوشش زائران مکه) به وزارتخانه ها و سازمانهای دولتی بود، که نمونه ی این عکسها در میدانهای بزرگ شهر نیز آویخته شد. و اصولا باید گفت: اسلام در شکل مقهور شده اش –که نقشی در زندگی سیاسی کشور نداشته باشد- همواره مورد بهره برداری شاه قرار می گرفت، تا از آن به صورت تیرک بر پا دارنده ی خیمه ی حکومت خود استفاده کند. چنانکه بعد هم ]در 7 خرداد 1357[ شاه و ملکه به اتفاق گروهی از درباریان به شهر مشهد رفتند تا در مقابل دوربین تلویزیون به زیارت مرقد امام رضا بپردازند. در این برنامه که جریان آن را مستقیما از تلویزیون پخش کردند، ملکه بدون توالت با یک چادر مشکی – به سبک زنان مسلمان – در حرم امام رضا ظاهر شد ولی چون جنس چادر ملکه از پارچه توری بسیار گرانقیمت بود، و حرکاتش نیز به جای نمایش دینداری وی، بیشتر حالت جلوه گرانه و تحریک آمیز داشت ، همین امر جو انتقاد آمیز شدیدی را علیه ملکه در جامعه برانگیخت.»1
1-مینو صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ترجمه: دکتر حسین ابوترابیان، تهران، انتشارات اطلاعات، 1386، چاپ دهم، ص 221