در خاطرات و سفرنامه های جهانگردان خارجی از ایران تصاویر مختلفی از ایران و جامعه ایرانی ارائه شده است. فلاندن در سفرنامه خود به یکی از این خصوصیات جامعه ایرانی این چنین اشاره می کند. «ایرانیان آری می گویند ولی چون «نه» عمل می کنند.
در خاطرات و سفرنامه های جهانگردان خارجی از ایران تصاویر مختلفی از ایران و جامعه ایرانی ارائه شده است. فلاندن در سفرنامه خود به یکی از این خصوصیات جامعه ایرانی این چنین اشاره می کند:
«ایرانیان آری می گویند ولی چون «نه» عمل می کنند. یکی از ایرانیان از من خواهش کرده بود که به حاکم فارس سفارش کنم تا دستور دهد خزانه داری فارس طلب او را بدهد. حاکم فارس با این که نهایت احترام را برای من قایل بود و بهترین پذیرایی ها را از من کرد؛ چون با او در این باره صحبت کردم اول به حرفهایم گوش داد و آنگاه که دانست به صرفه اش نیست، سعی کرد تا به هر شیوه از زیر بار خواهش من شانه خالی نماید و لذا هر دفعه امروز و فردا می کرد و هر روز می گفت فردا... ایرانیان این قبیل کارها را به روز دیگر موکول می کنند و فورا کلمه فردا را بر زبان می آورند. کارشان مثل آن سلمانی است که گفت اینجا سر را مجانی می تراشند لیکن فردا!