محمدرضا پهلوی دستگاه بوروکراسی که در دربار طراحی کرده بود، مبتنی بر هیچ شاخص علمی و کارآمدی نبود. این دستگاه بر محور شاه می چرخید و در این میان حتی ممکن بود که خاندان سلطنتی نیز نادیده گرفته شوند. افراد برای دیدار شاه حاضر به هر کاری بودند. این مسئله به واسطه رانتهایی بود که از این طریق ایجاد می شد . . .
۰
محمدرضا پهلوی دستگاه بوروکراسی که در دربار طراحی کرده بود، مبتنی بر هیچ شاخص علمی و کارآمدی نبود. این دستگاه بر محور شاه می چرخید و در این میان حتی ممکن بود که خاندان سلطنتی نیز نادیده گرفته شوند. افراد برای دیدار شاه حاضر به هر کاری بودند. این مسئله به واسطه رانتهایی بود که از این طریق ایجاد می شد:
«آنچه بیش از هر چیز جالب بود تشبثها و سر و دست شکستنهایی بود که رجال ایرانی اعم از سفیران مقیم کشورهای اروپایی یا صاحبان مقامهای حساس در داخل ایران برای احضار شدن به سن موریتز و دیداری چند دقیقه ای از خود نشان می دادند. در آنجا بود که من دیدم چه تلاشها و وسیله تراشیهایی برای این چند دقیقه به قول خودشان شرفیابی به خرج نمی رفت و چه خود کوچک کردنها و فرومایگیها که نشان داده نمی شد وقتها می شد که وزیر یا سفیری پس از طی این راه طولانی ساعتها در انتظار باقی می ماند و چه بسا وقتها که بدون موفق شدن به دیدار شاه با پیامی مرخص می شد. با این حال اینها به همین مقدار هم راضی بودند و همین رفت و برگشت به سن موریتز موجب سرافرازی آنها بود. وضع درباریان و اطرافیان شاه از اینها هم جالب تر بود. اینها گذشته از اینکه چشم نداشتند ببینند سوای خودشان کسی به شاه نزدیک می شود میان خودشان هم رقابت شدید و گاهی زننده برقرار بود تا جایی که برخی اوقات در سبقت جوییها و خودشیرین کردنهای خویش ملکه را هم نادیده می گرفتند و موجبات رنجش او را فراهم می ساختند.»
منبع: حسین شهیدزاده، ره آورد روزگار: گزیده خاطره ها، همراه با نقدهای مقطعی از وضع سیاسی دیپلماسی ایران در سالهای پیش از انقلاب، نشر البرز، 1378،ص 187 – 188
cafetarikh.com/news/36420
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.